Zasada instacyjności polega na tyin, że od wydanego orzeczenia każdej
stronie przysługuje prawo odwołania się do sądu wyższego szczebla, czyli sądu
drugiej instancji Wskutek wniesienia odwołania następuje ponowne rozpatrzenie sprawy, skontrolowanie prawidłowości postępowania sądu pierwszej
instancji i trafności wydanego orzeczenia. Zapewnia to uniknięcie ewentualnych pomyłek, bardzo niebezpiecznych w działalności sądów. Sama możliwość
wniesienia przez strony odwołania skłania sąd pieiwszej instancji do większej
sumienności i wnikliwości.
Sąd drugiej instancji może zaskarżone orzeczenie utrzymać w mocy, zmienić lub uchylić i pizekazać sprawę do ponownego rozpoznania sądowi
pierwszej instancji, nie może natomiast nakazać sądowi pierwszej instancji
wydania orzeczenia o określonej treści, gdyż naruszałoby to niezawisłość tego
sądu. Kontrola instancyjna następuje tylko na skutek wniesienia odwołania
Sąd drugiej instancji nie sprawrdza prawidłowości orzeczenia z urzędu.
W polskim sądownictwie rozpatrywanie spraw opiera się obecnie na systemie trójinstancyjnym. Od orzeczenia rozstrzygającego sprawę każda z<
stron może wnieść apelację do sądu bezpośrednio wyższego szczebla. W więk
szóści spraw od orzeczenia sądu drugiej instancji strony mogą wnieść kasacja
do Sądu Najwyższego. Wyrok prawomocny, a więc taki, od którego ni< przysługuje odwrolanie, stwrarza tzw. powragę rzeczy osądzonej (res iudicata)
Sądy dzielą się na: a) sądy powszecline, b) są dy szczególne.
Kompetencje sądów szczególnych są w przepisach proceduralych wyraźni i
określone, natomiast sądy powszeclme rozpatrują wszystkie pozostałe sprawy
Podstawową rolę odgiywają sądy powrszecline: rejonowe, wojewódzki i apelacyjne.
Najwyższym organem sądowym jest Sąd Najwyższy, zarówno w od niesieniu do sądów powszechnych, jak i do sądów szczególnych. W ten sposól
sądownictwo wojskowe jest także podporządkowane Sądowi Najwyższemu
2