chociaż ich skład chemiczny różni się,
- gazy zmienne - x waha się od kilku dni do kilku tygodni. Są to gazy aktywne chemicznie. Ich obieg związany jest z obiegiem wody; np. x dla pary wodnej wynosi ok. 10 dni;
e) ze względu na pochodzenie. Podział ten obejmuje głównie przypadki takie, jak:
1) spalanie - naturalne, np. C02, i antropogenne, np. C02, S02, NO itd.,
2) procesy biologiczne - działalność bakterii, fotosynteza, np. C04, N20, H2, NH3, H2S, NO,
3) reakcje chemiczne w atmosferze, np. HC1,
4) imię źródła, jak np. działalność wulkaniczna; mają jednak nuuejszeznaczenie (występują lokalnie i okresowo).
Zmiany składu powietrza z wysokością
Stały skład głównych składników powietrza: azotu i tlenu w dolnej
atmosferze wynika z silnych procesów mieszania, zachodzących głównie do 80-5-100 km.
Azot i tlen pozostają głównymi składmkami do dużych wysokości, jednak powyżej wysokości 100 km krótkofalowe promieniowanie Slońcasprawia, że tlen znajduje się tam wyłącznie w stanie atomowym (O), a cząsteczki innych gazów ulegają rozpadowi na jony. Na wysokości około 100 km stwierdza się także obecność niczdysocjowunego tlenku azotu, a w wyższych warstwach występują ślady sodu.
W wysokich warstwach powyżej 1000 km głównym gazem jest hel, a powyżej 2000 km - w odór W odróżnieniu od głównych stałych składników powietrza, zawartość procentowa pary w odnej w homosferze zmienia się z wysokością bardzo wyraźnie.
W warstwie do wysokości 12 km zawiera się przeciętnie 99% ogólnej ilości pary wodnej występującej w atmosferze.