wątroby, trzustki, śledziony, nerek i innych. Zwoje przywspólczulne leżą w znacznym oddaleniu od ośrodkowego układu nerwowego, dlatego włókna przedzwojowe są długie, a zazwojowe krótkie. Mediatorem synaptycznym jest tu acetylocholina. Liczne narządy wewnętrzne mają podwójne unerwienie autonomiczne, wspólczulne i przywspólczulne. Natężenie ich pracy jest wypadkową oddziaływań obu układów. Ośrodkowy układ nerwowy, część układ nerwowego składająca się z mózgu położonego w jamach czaszki i rdzenia kręgowego położonego w kanale kręgowym. Struktury te otoczone są oponami mózgowo-rdzeniowymi, pomiędzy którymi znajduje się płyn mózgowo-rdzeniowy. Część centralna jest ściśle związana z obwodowym układem nerwowym, dzięki któremu zagaduje całym organizmem. Obwodowy układ nerwowy, część układu nerwowego kręgowców obejmującego nerwy i zwoje nerwowe. Zaliczamy tutaj parzyste nerwy mózgowe i rdzeniowe, które łączą wszystkie receptory i efektory z mózgiem i rdzeniem, zbudowane z wiązek neurytów i dendrytów. Układ obwodowy obejmuje jedynie ciała komórkowe neuronów czuciowych, które tworzą w pobliżu mózgu i rdzenia skupiska zwane zwojami, oraz dała niektórych neuronów ruchowych układu autonomicznego. Odruch, refleks, reakcja przystosowawcza na bodziec zewnętrzny lub wewnętrzny zachodząca i kierowana przez układ nerwowy. Prosty i niezamierzony ruch mięśniowy lub czynność gruczołu wywołana specyficznym bodźcem wyzwalającym. Podłożem neurologicznym najprostszego odruchu jest czynność neuronów: doprowadzającego podniety (czuaowego) oraz łączącego i odprowadzającego (rudiowego). W rzeczywistości sprawa jest bardziej złożona, nawet w najprostszych odruchach. Anatomicznym podłożem odruchu jest luk odruchowy.