39293

przyznania każdej liście odpowiedniej liczby mandatów. Metoda stosowana w Belgii, Austrii, Holandii, Finlandii. Hiszpanii, Portugalii. Niemczech oraz w Polsce od 1993r.

• Metoda Sainte-Lague - metoda stosowana do podziału mandatów w systemach wyborczych opartych na proporcjonalnej reprezentacji z listami partyjnymi. Jej nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego matematyka Andre Sainte-Lague. Metoda polega na znalezieniu największych, kolejno po sobie następujących ilorazów z liczby uzyskanych głosów. Podziału dokonuje się, dzieląc liczbę głosów przypadających każdemu komitetowi wyborczemu przez kolejne liczby nieparzyste: 1, 3, 5, 7, itd., a następnie z tak obliczonych ilorazów dla wszystkich komitetów wybieranych jest tyle największych, ile jest mandatów do obsadzenia.

Istnieją różne odmiany tej metody. Niekiedy pomija się pierwszy dzielnik, dzieląc liczbę uzyskanych głosów kolejno przez 3, 5, 7 itd. Popularną modyfikacją jest zastąpienie pierwszego dzielnika 1 przez 1,4, co sprzyja ugrupowaniom większym - system ten znany jest jako zmodyfikowana metoda Sainte-Lague. Metoda Sainte-Lague jest stosowana m.in. w systemach wyborczych w Nowej Zelandii, Norwegii, Szwecji oraz Danii. Zastosowano ją również (w wersji zmodyfikowanej) w Polsce podczas wyborów parlamentarnych w 2001 roku oraz w wyborach do rad gmin (w gminach liczących powyżej 40 tys. mieszkańców) w 1990 i 1994 r.

Metoda Sainte-Lague generuje wyniki lepiej odzwierciedlające poglądy wyborców, podczas gdy metoda dHondta sprzyja większym partiom.

System większości bezwzględnej stosowany był w Polsce pod rządami ordynacji wyborczej do Sejmu z 1976r. Na jego podstawie przeprowadzone były też wybory do kontraktowego Sejmu z 1989r.

Ordynacja wyborcza z 1989r.

W 1989r. ordynacja wyborcza została zmodyfikowana, zdemokratyzowana.

System większości bezwzględnej występowały wielomandatowe okręgi wyborcze. Głosowano za pomocą skreśleń, osoba nie skreślona była przez wyborcę popierana. W 1989r. wprowadzono obowiązek skreślania nazwisk kandydatów. W wyniku uzgodnień „Solidarność” otrzymała 35% mandatów do obsadzenia, a PRPR 65%. Zastosowano dwie karty na jednej byli kandydaci „Soli da mości ”( zgłosiła tylu kandydatów ile otrzymała mandatów) na drugiej kandydaci z PZRP. Z 65% liczby mandatów zabrano 35 i przeznaczono je na listę ogólnokrajową.

Ordynacja wyborcza z 1991r.

W 1991r. zastosowano metody skrajiue demokratyczne. Wprowadzono możliwość selekcji kandydatów przez wyborców spośród różnorodności opcji politycznych.

Zastosowano system proporcjonalny, metodą przeliczania głosów była metoda Hare-Nemeyera (liczbę uzyskanych mandatów oblicza się za pomocą wzory matematycznego, proporcji, zasada największej reszty) korzystna dla ugrupowań małych. Nie zastosowano żadnych progów wyborczych Kraj podzielono na 37 okręgów wyborczych.

W 1991 r. zastosowano listy ogólnopolskie z 460 mandatów wyłączono 69 które zostały przeniesione na listę. Prawo do złożenia listy ogólnopolskiej otrzymały komitety ogólnopolskie, które zgłosiły kandydatów w połowie okręgów w Polsce. Komitet który uzyskał 5% głosów w skali kraju lub po 1 mandacie z 5 okręgów brał udział w podziale mandatów z listy ogólnokrajowej. Mandaty z listy dzielono za pomocą metody d’I łondta. Jeden głos był liczony na dwie listy ogólnokrajową i okręgową.

Ordynacja wyborcza z 1993r.

Wprowadzono progi zaporowe dla komitetów wyborczych w okręgach próg wynosił 5% głosów ważnie oddanych w skali kraju, dla koalicji wyborczych wprowadzono próg 8% w skali kraju ważnie oddanych głosów.

Zmieniono sposób liczenia głosów zastąpiono metodę Hare-Nemeyera na metodę d’Hondata Zmieniono wielkość okręgów wyborczych wprowadzono 52 okręgi wyborcze.

Występowała lista ogólnopolska z 69 mandatami do obsadzenia, wprowadzono próg 7%.

Pizeliczano głosy za pomocą metody d Hondta.