osobom bezradnym, biednym. Radził jak działać, co w danej sprawie sądzić. Najlepiej więc było, gdy okazywał się profesjonalistą z powołania a nie z przypadkowego wyboru.
Natomiast rzeczywistość współczesna nie jest już tak klarowna i przejrzysta jak wydawała się na początku minionego wieka Nie udoskonaliły jej ani odkrycia naukowe, ani gwałtowny postęp w zakresie technologii. Świat współczesny postrzegany jest jako świat wielorakich kryzysów. Życie społeczne przebiega w cieniu kryzysu pracy i niekontrolowanego wzrostu bezrobocia, życie społeczne dotyka również kryzys rodziny.
Wymienione cechy społecznej rzeczywistości w której przychodzi działać doradcom, wyraźnie pokazują jak dalece okazały się nieskuteczne zabiegi organizatorów ładu społecznego z początków minionego wieku.
Ciężkiej próbie poddana zostaje wiedza zdobyta w trakcie zawodowego przygotowania doradcy. Posiadana wiedza starzeje się bowiem bardzo szybko i okazuje się moralnie wątpliwa.
Współczesny doradca zdaje sobie dobrze sprawę z tego, że w zależności od sposobu udzielenia przez siebie odpowiedzi na nurtujące pytania, może wzbudzić zainteresowanie swoją usługą lub utracić klientów. Jest świadom tego, że poradnictwo stało się towarem.
Każde nowoczesne społeczeństwo opiera swoje funkcjonowanie na mechanizmach instytucjonalnych. Mieczysław Malewski w swoim artykule pt. „Poradnictwo wobec zmieniających się wzorów ludzkiego życia” pisze, że życie człowieka składa się ze zdarzeń. Wzory przebiegu życia jako składnik kultury i jako instytucja społeczna nie są niezmienne.
Ich treść zmienia się ze zmianą społecznych, politycznych i ekonomicznych warunków życia. Początek nowoczesnego społeczeństwa rozpoczyna się w okresie Oświecenia.
Modele poradnictwa- dzielą się na nowoczesność, późną nowoczesność oraz ponowoczesność (to czym będę zajmowała się w mojej pracy).
W okresie nowoczesności zasadniczym pytaniem z jakim spotykała się osoba udzielająca porady to jak działać? Jest to model nazywany modelem technologiczno - edukacyjnym. Późna nowoczesność wyraża się w pytaniu jak żyć?. Jest to model poradnictwa nazwany modelem poradnictwa życiowego.
Ostatni model wiąże się z ponowoczesnością zasadniczym pytanie jest tu pytanie kim być? Niestety nie ma na to pytanie dobrej odpowiedzi. W świecie ponowoczesnym człowiek może być każdym. Jest to model zwany modelem poradnictwa biograficznego.
Przed rokiem 1989 poradnictwo zawodowe w Polsce było związane z pomocą młodzieży w wyborze zawodu i szkoły. Poradnictwo kończyło się po ukończeniu przez niego 18 roku życia. Po okresie transformacji z powodu wzrastającego bezrobocia grupa klientów się powiększyła. Dziś poradnictwo zawodowe towarzyszy człowiekowi na całej drodze życia zawodowego. Poradnictwo zatem obejmuje nie tylko młodzież, ale również dorosłych Zawód