• Relacje między ludźmi •
Sprzeczności P.I.W Zgodności P.l.W
U w konsekwencji U Walka => v «=Współpraca Kompromis v
WŁADZA + Wpływ (możliwość narzucania decyzji mechanizm wpływu)
U
DZIAŁANIA WYKONAWCZE
Na które składają się
• Podmiot działania •Cel
• Metody
• Środki
• Skutki
Do przedmi ot owego aspektu polityki zalicza się również: doktryny, idee, programy, tradycje, historię społeczeństwa, media - narzędzia informowania, kulturę polityczną.
b) grupy etniczne,
c) grupy wyznaniowe,
d) klasy, kasty, stany, warstwy społeczne,
e) grupy społeczne i zawodowe.
3. Reprezentacje polityczne dużych grup społecznych
Partie polityczne, związki zawodowe, zrzeszenia, organizacje społeczne i polityczne, organizacje pozarządowe, fitndacje, organizacje wyznaniowe (ko ścioły), stowarzyszenia narodowe.
4. Ośrodki decyzyjne
a) Formalne - konstytucyjnie ustanowione, zapisane w statutach.
b) Nieformalne - wąskie grupy, rywalizujące wewnątrz formalnych (gra wewn.).
5. Jednostka
A) Jest podmiotem polityki, z punktu formalno-prawnego = stanowi Konstytucja.
B) YV ujęciu socjo- politologicznym, podmiotami polityki są tylko te jednostki, które choćby minimalnie uczestniczą w polityce (np. biorą udział w wyborach).
Publiczność => Elity => Liderzy
Publiczność - część społeczeństwa, która jest zaangażowana, zainteresowana polityką. Bierze w niej udział, poświęca czas, energię, finanse (dobrowolnie, z własnej woli).
Elity - realizatorzy, kreatotzy sceny politycznej, spektaklu, szniki.
Liderzy - magnez, symbole, dla których się na sztukę przychodzi.
FUNKCJE POLITYKI
Wyróżnia się 3 podstawowe funkcje polityki: integracyjna, dystrybucyjna, innowacyjna. I kilka dodatkowych.
1. Funkcja integracyjna
W jej ramach polityka ma zapewnić: trwałość, spójność, równowagę (stabilność) i w efekcie rozwój społeczeństwa (narodu, systemu). Dbać, aby wewnętrzne procesy destabilizacyjne nie przeważyły.
2. Funkcja dystrybucyjna