emocjonalnymi. Taniec niesie ukojenie szczególnie tym osobom u których trauma wiąże się z ciałem (np. przemoc fizyczna, seksualna, amputacja, zaburzenia odżywiania), ponieważ nie oddziela się w niej umysłu od ciała. Ruch sprawia, że wyrażamy uczucia w bezpieczny sposób, a tym samym rozładowujemy napięcie. Większość psychiatrów uważa, że choroby psychiczne są ucieczką przed cierpieniem. Pacjent zamyka się w sobie. Taniec zaś daje energię, radość życia i wolę walki.
O istotności tańca w świecie terapii świadczy założenie w 1966 Amerykańskiego Stowarzyszenia Terapii Tańcem (American Dance Therapy Association). Na terenie naszego kraju leczeniem zaburzeń ta droga zajmują się między innymi:
• Polski Instytut Psychoterapii Tańcem i Ruchem w Warszawie (Instytut DMT - Dance Movement Therapy)
• Polskim Stowarzyszeniu Choreoterapii w Poznania
Taniec to doskonale antidotum dla chorych:
• z zaburzeniami emocjonalnymi,
• z dolegliwościami fizycznymi,
• wymagających długotrwałej reliabilitacji,
• z trwałym kalectwem,
• z zespołem Downa,
• z chorobą Alzheimera i Parkinsona.
• na depresję, nerwicę, schizofrenię oraz zaburzenia odżywiania.
To jaką formę przybierze dana terapia zależy od indywidualnego przypadka Czasami potrzebna jest rozmowa po zajęciach tanecznych, czasami zaś lepiej nic nie mówić. Zamknąć wszystko co jest do powiedzenia w ruchach. Ten sposób terapii stosuje się również u ludzi, którzy uczą się panowania nad ciałem i emocjami oraz właściwego wyrażania gniewa Taniec pomaga dostosować się do grupy. Terapia ta jest więc wskazana dla osób mających problemy z akceptacją norm społecznych (dzieci z ADHD, przestępcy). Niezwykle budujące się wyniki przeprowadzonego niedawno badania. Okazuje się, że taniec jest skuteczny w leczeniu chorób