celem jest działalność gospodarcza, podnoszenia zysków poprzez sprzedaż swoich usług i produktów.
Konsument jest kolejnym elementem w gospodarce rynkowej, a jego celem działalności jest maksymalne zaspokajanie potrzeb. Źródłami dochodów konsumenta są środki finansowe uzyskanie za pracę. Konsument jest podstawowym odbiorcą czynników wytwórczych przedsiębiorcy.
Kolejnym elementem składającym się na mikroekonomię jest popyt.
Popyt to ilość dobra, jaką nabywcy gotowi są kupić przy danym poziomie ceny. Na wielkość popytu mają wpływ różne czynniki społeczne, gdzie jednymi z główniejszych są wykształcenie, płeć oraz wiek nabywców produktów. Ponadto popyt uzależniony jest od poziomu ceny, realnych dochodów nabywcy, cen dóbr substytucyjnych i komplementarnych oraz oczekiwań dotyczących zmian cen i dochodów.
Prawo popytu charakteryzuje „Krzywa (V)”, która powstaje poprzez zestawienie wielkości popytu (Qnt) z różnymi wielkościami ceny (Pn) w danym okresie.
Następnym wykładnikiem mikroekonomii jest podaż, czyli ilość dobra zaoferowana do sprzedaży w określonym czasie przy danym poziomie ceny.
Wielkość podaży zależy przede wszystkim od wielkości produkcji, która z kolei jest uzależniona od poziomu cen, ceny czynników produkcji, celów działalności przedsiębiorcy oraz zastosowania technologii.
Prawo podaży wyznacza „Krzywa podaży (S)'\ która powstaje przez zestawienie wielkości podaży (Qsn,t) z różnymi poziomami ceny (Pn) w danym okresie.
Kolejnym elementem badań mikroekonomii jest cena. Cena to czynnik produkcji określający wielkość produkcji ( podaży) i popytu. Przy omawianiu cen należy zwrócić uwagę na pojęcie tzw. Cena równowagi, ustala się ją przy poziomie, gdzie ilość dobra chętnie dostarczanego równa się z ilością chętnie kupowanym. Na rynku konkurencyjnym taka cena równowagi musi odpowiadać punktowi przecięcia krzywych podaży i popytu, jak widać na wykresie.
Na rynku występują jednak różne warunki nierównowagi gdzie uregulowane są one zmianami cen. Występują różne rodzaje cen; do takich ważniejszych należą ceny wolnorynkowe -wyznacza je rynek na podstawie popytu i podaży o ile nie ingeruje w nie państwo; ceny regulowane - ustalane przez przedsiębiorstwo ( wykorzystując swoją pozycje na rynku); ceny urzędowe - ustalane przez organy administracji państwowej i stosowane na szeroką skalę. Kontrola cen odbywa się min. poprzez stosowanie cen minimalnych lub maksymalnych Ponadto istnieje tzw. Cenowa elastyczność, gdzie należy również wymienić elastyczność cenową popytu - zależy od dostępności substytutów oraz wysokości ceny i dostępności