38588

wyznaczenie dopuszczalnych granic ich ograniczenia w interesie publicznym. Nadto, prawo gospodarcze publiczne reguluje bezpośrednią lub pośrednią działalność gospodarczą prowadzoną przez państwo i samorządy terytorialne, to jest oddziaływanie (interwencję) w gospodarce rynkowej, określaną jako „regulacja własnościowa".

Pojęcie prawa gospodarczego prywatnego oznacza całą prywatnoprawną problematykę działalności gospodarczej, wyznaczoną granicą dzielącą ją od praw'a gospodarczego publicznego. Kryterium rozgraniczającym jest przedmiot regulacji prawa gospodarczego prywatnego, którym są relacje między osobami fizycznymi i podmiotami z nimi

zrównanymi w procesie gospodarowarua. Kryterium to nawiązuje do istoty prawa prywatnego będącego prawem społeczeństwa relatywnie niezależnego od państwa. Społeczeństwo jako zbiór autonomicznych i niezależnych jednostek realizuje autonomię prywatną i majątkową. Podmiotami

prawa gospodarczego są osoby fizyczne i osoby prawne, nie wyłączając państwa i innych podmiotów prawa publicznego (jednostek samorządu terytorialnego) w takim zakresie, w jakim

uczestniczą w obrocie gospodarczym, jako podmioty prawa prywatnego, wykonując autonomię

prywatną i majątkową.

Prawo gospodarcze prywatne w ujęciu szerokim jest więc całokształtem zasad i norm prawny cli, za których pośrednictwem państwo i organy Wspólnoty Europejskiej organizują i kontrolują działalność gospodarczą, regulując stosunki gospodarcze między podmiotami prawa

prywatnego na zasadzie równorzędności. Realizację zasad i norm prawa gospodarczego państwo

powierza zasadniczo jego podmiotom, tj. przedsiębiorcom i konsumentom, w większości bez udziału organów państwowych, na podstawie praw- podmiotowych podlegających ochronie. (K.

Strzyczkowski: Prawo gospodarcze publiczne, Warszawa 2007)

Podsumowując, stwierdzić należy, że publiczne prawo gospodarcze dotyczy w dużej mierze ingerencji Państwa w stosunki gospodarcze (np. zasady koncesjonowania, wydawania zezwoleń i licencji, publiczna pomoc przedsiębiorcom, prawo antymonopolowe, antykonccntracyjne itp.). natomiast stosunki prawne oparte są na zasadzie władztwa i podporządkow ania Jedna strona dysponuje uprawnieniem władczyni w stosunku do strony drugiej. Na przykład organ koncesyjny nakazuje przedsiębiorcy, który stara się o koncesję, spełnienie szczególnych wanmków. Przedsiębiorca, który pragnie koncesję otrzymać musi się

temu nakazowi podporządkować, inaczej koncesja nie zostanie mu przyznana. Jeśli zaś zechce zaprzestać spełniania tycli warunków w trakcie prowadzenia działalności, organ koncesyjny może mu koncesję cofnąć.

Prywatne prawo gospodarcze reguluje ustrój organizacyjny prywatnych przedsiębiorców tj. określa formę prawną prowadzenia działalności gospodarczej oraz stosunki gospodarcze między tymi przedsiębiorcami. Istotą prawnego stosunku gospodarczego, prywatnego jest równorzędność jego podmiotów. Oznacza to, że strony stosunku prawnego w ramach prawa spółek mają co do zasady pozycję równorzędną - jeśli więc zawieramy umowę spółki, to żadna ze stron tej umowy z punktu widzenia prawa nie dominuje nad drugą. Nawet jeśli jedną ze stron będzie organ administracji państwowej, to nie używa on w ramach takiego stosunku swoich uprawnień władczych, lecz działa tak, jakby był

,zwyczajnym" uczestnikiem obrotu.