100638

Rozwój ilościowy i jakościowy prasy w latach 1918-1939 w Polsce

statystyka prasy- Liczba gazet i czasopism osiągnęła, w porównaniu z wcześniejszymi okresami, zdecydowanie stan wyższy, a dynamika wzrostu nie była niższa Różne źródła i szacunki podają, że w pierwszych latach roczna 1 Tytułów sięgała 500 do 1000, by w końcu lat 30 wynosić ok. 2250 do 2700 Zmiany ilościowe przechodziły przez kilka cykli - w latach 1918-20: cykl szybkiego wzrostu ilościowego, 1921-23: okres łagodnego regresu, 1924-28: szybki rozwój i odbudowanie stanu ]x> okresie poprzednio cyklu, 1929-34: wyraźna stagnacja i lata 1935-1939: z początku gwałtowne a następnie spokojniejsze wychodzenia z kryzysu Wyodrębnienie się tych cykli pokazuje istnienie bliskich i bezpośrednich związków między dziejami prasy Polski międzywojennej a historią gospodarczą i polityczną państrva

Warunki geograficzne- Najbardziej liczną prasę miały województwa zachodnie, gdzie następowała decentralizacja wydawnictw. W kolejności należy wymienić województwa tzw. centralne oraz krakowskie i lwowskie. Najsłabiej kształtował się stan ilościowy pism w województwach wschodnich Największym centrum wydawniczym była Warszawa(30-30% wszystkich tytułów) Do makroośrodków zaliczały się: Lwów, Poznań, Kraków, Katowice, Wilno, Łódź.

Typologia prasy- badania nad typologią prasy wykazują w strukturze tematycznej czasopiśmiennictwa stosunkowo dużą stabilizację w proporcjach między poszczególnymi grapami pism Malał jednak w latach 1926-37 udział prasy ogólno informacyjnej i literackiej, urzędowej i samorządowej na korzyść prasy kościelnej, związkowej, młodzieżowej, naukowej i fachowej, gospodar czej. Tempo przyrostu najkorzystniej kształtowało się dla wydawnictw kobiecych, wojskowych, sportowych, spółdzielczych Przeważały wydawnictwa o malej częstotliwości ukazywania się. Nastąpił bujny rozwój ilościowy.