1. Oprogramowanie wolne (FreeSoft) - udostępniane jest na warunkach pozwalających użytkownikowi jego swobodne studiowanie, rozpowszechnianie i modyfikację. Oprogramowanie to może, ale nie musi być darmowe. Posiada zezwolenie pozwalające każdemu na używanie go w dowolnym celu, na dowolnej liczbie komputerów, kopiowanie w postaci niezmienionej lub zmodyfikowanej, za darmo lub za opłatą.
2. Oprogramowanie półotwarte - daje zezwolenie na kopiowanie, rozpowszechnianie, modyfikowanie przez osoby prywatne pod warunkiem, że jest to robocza wersja. W celach prywatnych, niezarobkowych, czyli niekomercyjnych. Lata 80, 90- system Linux.
3. CopyLeft - licencja wymyślona przez Richarda Stalmana. Licencja daje prawo do legalnego poprawiania i unowocześniania. Nakazuje jednak, aby wszystkie zmienione i zmodyfikowane wersje oprogramowania były również wolnym oprogramowaniem. Oznacza to, że użytkownik może modyfikować program, ale nowa wersja, czyli nowy produkt powstały w wyniku modyfikacji programu musi zostać udostępniony jako oprogramowanie wolne. Licencja bowiem nie pozwala na dodawanie jakichkolwiek nowych ograniczeń przy dalszym rozpowszechnianiu programu. Najczęściej licencja ta dopuszcza publikowanie kodu źródłowego, natomiast zobowiązuje do udostępnienia nie tylko nieodpłatnego kodu, ale również do umieszczenia, w zmodyfikowanych plikach, widocznej informacji o tym, że dane pliki zostały zmienione wraz z datą dokonania zmian.
4. Oprogramowanie własnościowe - takie, którego kod źródłowy jest prawnie zastrzeżony. Oprogramowanie takie nie może być rozpowszechniane lub modyfikowane bez zgody właściciela praw własności. Takie oprogramowanie najczęściej jest oprogramowaniem komercyjnym, ale może być dostępne za darmo lub w wersji czasowo darmowej. Nielegalnemu używaniu, kopiowaniu, modyfikacji zapobiega się poprzez użycie środków prawnych i technicznych (np. udostępnianie jedynie uruchamialnych, skomplikowanych plików binarnych, które są zabezpieczone dodatkowym hasłem, natomiast środki prawne to dobrze sformułowane licencje na oprogramowanie, zastrzeżenie praw autorskich i prawa patentowego).
5. Oprogramowanie zamknięte - oprogramowanie, którego kod źródłowy jest niedostępny. Oznacza to, że użytkownik otrzymuje tylko wersje skomplikowane i nie widzi treści programu, czyli wersji źródłowej zapisanej w języku programowania.
6. SearchWare - daje ono ze zezwolenie na dalsze rozpowszechnianie kopii, ale każdy kto kontynuuje wykorzystywanie go po upływie ustalonego czasu jest zobowiązany uiścić opłatę licencyjną. Często producent oprogramowani komercyjnych wydaje właśnie taką wersję na licencji, czasami z ograniczeniami, np. blokadą niektórych funkcji.
7. Freeware - pakiety oprogramowania, które zezwalają na dalsze bezpłatne rozpowszechnianie, lecz nie pozwalają na modyfikację. Ich kod źródłowy jest niedostępny. Pakiety te nie są wolnym oprogramowaniem.
8. Dobro Publiczne - oprogramowania, co do których nie zastrzeżono praw autorskich i nie jest potrzebna żadna licencja. Można go traktować jako program typu wolnego oprogramowania.
9. Oprogramowanie komercyjne - programy tworzone lub przejmowane przez przedsiębiorstwa, których celem jest zarabianie na sprzedawanie oprogramowania użytkownikowi końcowemu. Komercyjne nie oznacza, że jest prawnie zastrzeżone, chociaż większość programów komercyjnych chroni prawo autorskie. Istnieje też wolne oprogramowanie komercyjne, czyli sprzedawane wraz z kodem źródłowym i zgodą na modyfikację.