102759

Warstwowa budowa lasu, rezultat konkurencji biologicznej roślin o światło, prowadzący do maksymalnego wykorzystania przestrzeni przez poszczególne gatunki będące przedstawicielami różnych form życiowych. W strefie umiarkowanej, gdzie zaznacza się rytmika oświetlenia w związku z okresową bezlistnością drzew, dobrze rozwinięte są najniższe piętra lasu: mchów i porostów i runa leśnego (roślin zielnych i krzewinek), pozostałe piętra to warstwa krzewów i drzew.

Ściółka, podściółka - warstwa lasu, która leży bezpośrednio na glebie, a nad nią znajduje się runo. Utworzona jest z grzybów, opadłych liści, gałązek, owoców, nasion, piór, skrawków sierści i odchodów zwierzęcych. W wyniku dekompozycji tworzy się próchnica. Znajdują się w niej organizmy glebotwórcze, które poprzez proces rozkładu szczątków roślinnych i zwierzęcych sukcesywnie włączają elementy ściółki do gleby. W obrębie ściółki leśnej zachodzi prawie cały cvkl biogeochemiczny ekosystemu leśnego.

Runo leśne - warstwa lasu występująca pomiędzy podszytem a ściółka, najniższa warstwa roślin leśnych.

Runo leśne tworzą rośliny zielne, mszaki, porosty i grzyby. Skład runa jest uzależniony od warunków siedliskowych, w tym także od stopnia naświetlenia wnętrza lasu. W ciągu roku naświetlenie zmienia się, zwłaszcza w lasach liściastych, ponieważ drzewa zrzucają liście na zimę. Warunkuje to sezonową zmienność składu i struktury runa. Wiosną, gdy drzewa nie mają liści i światło dociera do runa. można spotkać zawilce, przebiśmegi. przylaszczki i inne eeofity. Latem, gdy do runa dociera znacznie mniej światła, dominują rośliny cieniolubne. W borach iglastych zmiany sezonowe są słabsze. W naszych lasach tego rodzaju dominują w runie takie gatunki jak: śmiałek pogięty, borówką, czarna, wrzos zwyczajny Runo dostarcza ubocznych (niedrzewnych) użytków leśnych: głównie gizyby jadalne i zioła lecznicze.

Podszyt, podszycie - warstwa w ekosystemie leśnym zbudowana z krzewów (takich jak: kalina, glóft, leszczyna, czeremcha, jarzębina, bez czarny) rosnących obok podrostów drzew, drzewostanu i runą Jej wysokość sięga do kilku metrów. Podsz>1 nigdy nie dorasta do dolnego piętra drzewostanu.

Dolna warstwa roślinności w lesie (głównie krzewy, ale i drzewa), która nigdy nie wyrasta ponad wysokość 4 metrów; spełnia rolę osłony gleby przed wysychaniem oraz zarastaniem, odgrywa też rolę biocenotyczną, wzmaga bowiem odporność drzewostanu na szkodliwe wpływy zewnętrzne, m in. ze strony szkodliwych owadów. Podszyt tworzą głównie gatunki znoszące ocienienie.

Najwyższą warstwę lasu tworzą drzewa wysokie: brzozy, buki, sosny, świerki, modrzewie, dęby, jodły, olchy i klony. Ich korony zatrzymują najwięcej światła, które jest bardzo ważne dla ich wzrostu. Zatrzymują też duże ilości wody w postaci opadów atmosferycznych. Są schronieniem dla niektórych ptaków. Żyją tu głównie ptaki drapieżne: sokół, jastrząb, myszołów, orzeł bielik. Wysokie drzewa zamieszkują również ssaki, na przykład kima leśna i wiewiórka.