101161

-osiowe;

-poprzeczne;

-mieszane:

-promieniowe.

i. Metoda pośrednia i bezpośrednia pomiaru kotła.

Metoda bezpośrednia - zalecana w przypadku zapewnienia z dostateczną dokładnością pomiaru masy spalanego paliwa i wyznaczania uśrednionej wartości tego paliwa.

_ <?o _ A « (tp - i_w) ^nk Q_b ft-&

Q_d-wydajność cieplna kotła [kW],    strumień ciepła doprowadzony do urządzenia kotłowego [kW], Q^-

wartość opałowa paliwa [kJ/kg], 6-strumień masy paliwa spalonego (zużytego) w kotle [kg/s], D-stntrnień przepływu pary produkowanej przez kocioł (pierwotnie przegrzanej) [kg/s]. i_p-entalpia pary pierwotnej przegrzanej (kJ/kg|. t_w-entalpia wody zasilającej [kJ/kg].

W kotłach rusztowych czas trwania pomiarów wyznaczania sprawności metodą bezpośrednią nie może być krótszy niż 6 godzin. W kotłach pyłowych nie mniej niż 4 godziny.

Metoda pośrednia - zalecana dla paliw stałych gdzie jest niemożliwe lub wyjątkowo trudne przeprowadzenie pomiaru strumieni masy przepływów i w przypadku gdy własności paliwa mogą podlegać zmianom. rj_k = 100 - £S, £5 = S_w + 5„ + S₂__p + S, + S_u + S_zg + 5_odm + S_r

Gdzie :X£-suma strat ciepła[%], S_w-starta wylotowa |kW|. 5„-strata niezupebiego spalania [kW], S₂__p-strala niedopału w żużlu i przesypie [kW], S_t-strata w popiele lotnym uchwyconym w odpylaczach (kWJ. S_u-strata w popiele unoszonym do atmosfery |kW|. S_2ff-strata żużla gorącego [kW].S_0<f_m -strata w odmulinach |kW).

5_r-reszta strat |kW).

Czas trwania pomiar ów wyznaczania sprawności metodą pośrednią nie może być krótszy niż 4 godziny.

4. Bilans turbiny.

Q_P = Qei + S_g +S_m + S_w + S_di + S_odg + S_r

Gdzie    -ciepło doprowadzone w parzc(zużycie ciepła).^/-ciepło równoważne mocy elektrycznej

turbogeneratora. 5^-starta w skraplaczu. S_m-straty mechaniczne turbogeneratora. S_dł-straty na dławicach(w turbinie). S^g -straty w odgazowywaczu. S_g-straty na mocy w generatorzetelektryczne), 5_r-straty (promieniowania i reszta strat).

7. Pomiar temperatur.

Metody pomiaru:

a) slykowc:

-nieelektryczne:

•rozszerzalnościowe (szklane, dylatacyjne, bimetalowe);

•manomctryczne (cieczowe, parowe, gazowe);

-elektryczne:

•termoelektryczne;

•rezystancyjne (metalowe, półprzewodnikowe);

b)    bezstykowe (pirometry):

-radiacyjne, fotoelektryczne, monochromatyczne, dwubarowe.

Tennoelanenty tworzą dwa różne materiały: metale czyste, stopy metali, lub niemetale połączone na jednym końcu. W tcnnoclcmcntach sygnał od tanpa atuiy zamieniany zostaje na napięcie.

Zasada działania opiera się na dwócli zjawiskach:

-    zjawisku Peltiera: występowania siły (napięcia) termoelektrycznego w punkcie połączenia dw'óch metali:

-    zjawiska Thomsona: występowania siły termoelektrycznej na dhigości poszczególnych przewodów obwodu zamkniętego.

prawo trzeciego metalu: Wprowadzenie do obwodu metali A i B trzeciego metalu nic wpływa na wartość wy padkowej siły termoelektrycznej pod warunkiem, że oba końce przewodu wykonanego z metalu Cznajdują się w tej samej temperańnze. Charakterystykę tennoelementir przedstawia zależność napięcia termoelektrycznego w funkcji temperatury przy stałej temperaturze spoiny odniesienia tO - najczęściej jest to temperatura równa t«=0.

Do najczęściej stosowanych w pomiar ach termoelementów należą:

• tcnnoclement typu K nikiel-chrom/nikiel- aluminium (NiCr-NiAI)- do temperatury 1200 °C