3. Wyznaczanie strat cieplnych kotła:

3.1. Strata wylotowa:

Jest spowodowana tym, że temperatura spalin za ostatnią powierzchnią ogrzewalną kotła jest wyższa od temperatury powietrza doprowadzanego do kotła.

Qw — B * {V„ * C_ps + V/I20 * ^cpW2o) * (^fsp ^— to)- kW

gdzie:

B - strumień masy spalanego paliwa, kg/s;

V»- objętość spalin suchych uzyskanych ze spalenia 1 kg paliwa w warunkach umownych, um'/kg;

Cp.-p— średnie ciepło właściwe spalin suchych przy stałym ciśnieniu w warunkach umownych, kJW.K;

Vh2o- objętość pary wodnej powstałej ze spalenia 1 kg paliwa w wamnkach mnownych, urn'/kg;

Cp.Hro — średnie ciepło właściwe pary wodnej przy stałym ciśnieniu w warunkach umownych, kJ/um'.K;

tp- temperatura spalin za ostatnią powierzcluuą ogrzewalną kotła, °C;

tp~- temperatura powietrza doprowadzonego do kotła (praktycznie temperatura otoczenia),

°C.

W sytuacji, gdy nie dysponujemy dokładnym pomiarem strumień masy spalanego paliwa B, możemy skorzystać ze wzoru Siegerta na stratę wylotową wyrażona w %:

5*(t_sp-t₀)    0,67 *(135-38)

C0₂ + CO ~    12    “ gdzie:

8- współczynnik Siegerta zależny od rodzaju spalanego paliwa, zawartości wilgoci w paliwie oraz udziału CO: w spalinach (lys. 3), 8=0,67;

CO: - zawartość dwutlenku węgla w spalinach za kotłem, %;

CO - zawartość tlenku węgla w spalinach za kotłem, %; jeśli udział CO < 0,3% to nie uwzględniamy tej wielkości we wzorze.

Łp- temperatura spalin za ostatnią powierzcluuą ogrzewalną kotła, za LUVO, °C;

tpo.— temperatura powietrza doprowadzonego do kotła (praktycznie temperatura otoczenia),

przed LUVO, °C.

Przeliczanie zawartości (stężeń) tlenku węgla.

Z systemu kontrolno-pomiarowego kotła OP-430 otrzymujemy stężenie tlenku węgla w ntg/unu, a interesuje nas udział CO w %. Wiedząc, że 1 ppm CO = 1,0115 mg/unu możemy wykonać przeliczenie, np.:

Zmierzono 25 mg/um'CO w spalinach, więc udział w % wynosi:

25

CO(ppm) =    = 24,7 ppm = 0,00247 %

CO uwzględniamy, kiedy jest powyżej 0,3 % . U nas jest 0,00547 % więc nie uwzględniamy.