3. Wyznaczanie strat cieplnych kotła:
3.1. Strata wylotowa:
Jest spowodowana tym, że temperatura spalin za ostatnią powierzchnią ogrzewalną kotła jest wyższa od temperatury powietrza doprowadzanego do kotła.
Qw — B * {V„ * Cps + V/I20 * cpW2o) * (fsp — to)- kW
gdzie:
B - strumień masy spalanego paliwa, kg/s;
V»- objętość spalin suchych uzyskanych ze spalenia 1 kg paliwa w warunkach umownych, um'/kg;
Cp.-p— średnie ciepło właściwe spalin suchych przy stałym ciśnieniu w warunkach umownych, kJW.K;
Vh2o- objętość pary wodnej powstałej ze spalenia 1 kg paliwa w wamnkach mnownych, urn'/kg;
Cp.Hro — średnie ciepło właściwe pary wodnej przy stałym ciśnieniu w warunkach umownych, kJ/um'.K;
tp- temperatura spalin za ostatnią powierzcluuą ogrzewalną kotła, °C;
tp~- temperatura powietrza doprowadzonego do kotła (praktycznie temperatura otoczenia),
°C.
W sytuacji, gdy nie dysponujemy dokładnym pomiarem strumień masy spalanego paliwa B, możemy skorzystać ze wzoru Siegerta na stratę wylotową wyrażona w %:
S,
5*(tsp-t0) 0,67 *(135-38)
C02 + CO ~ 12 “ gdzie:
8- współczynnik Siegerta zależny od rodzaju spalanego paliwa, zawartości wilgoci w paliwie oraz udziału CO: w spalinach (lys. 3), 8=0,67;
CO: - zawartość dwutlenku węgla w spalinach za kotłem, %;
CO - zawartość tlenku węgla w spalinach za kotłem, %; jeśli udział CO < 0,3% to nie uwzględniamy tej wielkości we wzorze.
Łp- temperatura spalin za ostatnią powierzcluuą ogrzewalną kotła, za LUVO, °C;
tpo.— temperatura powietrza doprowadzonego do kotła (praktycznie temperatura otoczenia),
przed LUVO, °C.
Przeliczanie zawartości (stężeń) tlenku węgla.
Z systemu kontrolno-pomiarowego kotła OP-430 otrzymujemy stężenie tlenku węgla w ntg/unu, a interesuje nas udział CO w %. Wiedząc, że 1 ppm CO = 1,0115 mg/unu możemy wykonać przeliczenie, np.:
Zmierzono 25 mg/um'CO w spalinach, więc udział w % wynosi:
25
CO(ppm) = = 24,7 ppm = 0,00247 %
CO uwzględniamy, kiedy jest powyżej 0,3 % . U nas jest 0,00547 % więc nie uwzględniamy.