103566

PANOWANIE TRADYCYJNE:

•    na mocy wiary w świętość istniejących od dawna porządków i potęgi panujących.

•    jej najczęstszym typem jest władza patriarchalna - charakter wspólnoty, typem rozkazującego jest pan, słuchający to poddany a zespół zarządzający ma charakter służby.

•    Pana słucha się przez szacunek dla niego. Treść rozkazów determinuje trądy:ja, której naruszenie przez panującego zagraża prawomocności jego władzy

•    Inne prawo niż tradycyjne jest nie do pomyślenia. Wolę panującego ogranicza tylko poczucie sprawiedliwości - ma on bardzo elastyczny zakres działania. Panowanie dzieli się na to zgodne z tradycja i na władze swobodnego udzielania łaski - wg własnego upodobania.

•    Normy formalistyczne ważne były we władzy legalnej, w tradycyjnej istotne znaczenie maja zasady utylitarnie rozumianej funkcjonalności, zasady etyki czy słuszności.

•    Zespół zarządzający składa się z ludzi zależnych osobiście, krewnych, przyjaciół

•    Nie ma tu biurokratycznego pojęcia kompetencji - sługa działa tak jak każe mu pan w wymaga się od niego lojalności nie zaś dyscypliny takiej jak w panowaniu legalnym

•    Jeśli chodzi o pozycje sługi to mamy 2 różne formy: CZYSTO PATRIARCHALNA STRUKTURA ZARZĄDZANIA gdzie słudzy pozostają w całkowitej zależności od pana. Słudzy to niewolnicy, poddani, eunuchowie, ale też fawotyci panującego, plebejusze - nie mają oni żadnego osobistego prawa do urzędu ale są w pełni zdani na łaskę pana, którego samowola przybiera największe z możliwych rozmiary. Zarządzanie ich ma charakter heteronomiczny i heterokefaliczny. Najczęstszym typem takiego panowania jest władza sułtana. Druga forma to STRUKTURA STANOWA: słudzy nie są osobistymi sługami pana lecz są niezależni dzięki własnej pozycji osób społecznie wyróżnionych; urząd zostaje im nadany na mocy przywileju lub koncesji pana lub kontraktu i nie można go ich samowolnie pozbawić.

Zarządzanie ma charakter autokefaliczny i autonomiczny. Techniczne środki zarządzania pozostają w ich rękach nie zaś w dyspozycji pana. Konkurencja spowodowała wzajemne ograniczenie zakresów zarządzania i wykształcenie „kompetencji”. Nie ma tu pojęcia dyscypliny - bo rządzi tu tradycja, przywilej, patrymonialna wierność, godność stanowa, dobra wola.

•    Panowanie patriarchalne jest najczystszym typem panowania tradycyjnego . wg Webera wspólnota domowa jest komórką rodząca tradycyjne stosunki władzy. Ukształtowany przez wychowanie i przyzwyczajenie szacunek dziecka do głowy rodziny to totalne przeciwieństwo robotnika kapitalistycznego.

•    Panowanie tradycyjne to źródło ŁAPÓWEK. Swoboda poczynań panującego i jego zespołu wymusiło na ludziach zwyczaj dawania pieniędzy za lepsze stosunki z panującą kastą.

•    Panujący kieruje się zasada „sprawiedliwości kadiego”- wprawdzie ściśle wyznaczone przez tradycję, ale w stopniu pozwalającym na swobodę, jego decyzje są nieformalne z prawnego punktu widzenia, irracjonalne, uwzględniające poszczególne osoby.

PANOWANIE CHARYZMATYCZNE

•    na mocy uczuciowego oddania osobie pana oraz uznania jego niezwykłych talentów

2