105388

Jednostką liczności cząstek w układzie SI jest mol (stąd w potocznym języku chemików mówi się, np. dla danej substancji, o liczbie jej moli, zamiast ojej liczności cząstek). Za jednostki liczności cząstek z języka potocznego można uważać np. tuzin (= 12 sztuk) lub gros (= 12 tuzinów).

Nuklid, atom pierwiastka określony za pomocą liczby masowej, liczby atomowej i poziomu wzbudzenia.

LiczbaAvogadra. stalaAvogadra. Ną, liczba cząstek (np. cząsteczek, atomów, jonów, elektronów) w jednym molu dowolnej substancji: Ną = 6,022137-10^3 mol"*, czyli nieco ponad 600 000 trylionów sztuk.

Masa molowa, masa jednego mola danych cząstek. Najczęściej stosowaną jednostką masy molowej jest g/mol. Masa molowa jest taką liczbą g danej substancji (danych cząstek), która jest co do wartości równa jej względnej masie cząsteczkowej (dla pierwiastka - masie atomowej, dla jonu - masie jonowej).

Dawniej masę molową nazywano gramocząsteczką, inaczej gramodrobiną (dla związków chemicznych), gramoatomem (dla pierwiastków) i gramojonem (dla jonów).

Masaatomowa (często niepoprawnie: ciężar atomowy), liczba określająca, ile razy masa śr edniego atomu danego pierwiastka (tj dla naturalnej mieszaniny izotopów danego pierwiastka) jest większa od pewnej masy wzorcowej: jako masę wzorcową przyjmuje się 1/12 masy atomu izotopu * (tzw. skala węglowa) lub (dawniej) 1/16 masy atomu izotopu l^O (tzw. skala tlenowa).

Analogiczna wielkość dla cząsteczki nosi miano masy cząsteczkowej. Masa atomowa dla separowanych izotopów nazywa się masą izotopową lub nuklidową.

Masa, w fizyce klasycznej wielkość addytywna (addytywność) będąca miarą bezwładności ciała (masa bezwładna, bezwładność) lub źródłem pola grawitacyjnego (masa grawitacyjna, grawitacja).

Równość obu rodzajów mas (równoważności zasada) udowodrul doświadczalnie R. von Eotvos (1894, wcześniej, lecz ze znacznie mniejszą dokładnością, wykazali to I. Newton oraz F. Bessel).

W ujęciu współczesnej Fizyki masa ciała jest tylko w przybliżeniu wielkością addytywna, jest jedną z fonn występowania energii (energia wiązania, defekt masy), związek ten wyraża równość E=mc-, gdzie E - całkowita energia ciała, m - jego masa (masa relatywistyczna), c - prędkość światła w próżni.

Z równości powyższej wynika wzrost masy ciała wraz ze wzr ostem prędkości v poruszania się ciała Oatwo obserwowany np. w cyklotronach) opisany równaniem:

gdzie mo jest masą spoczynkową ciała (tj. odpowiada masie ciała zmierzonej w inercjalnym układzie odmesienia, względem którego ono spoczywa).