Ag' + 2CAT <=> Ag(CN)~2 np. dla reakcji _ [Ag(CN);]
P~[Ag'][CN-]2
stała nietrwalosci - stała równowagi reakcji przeciwnej czyli reakcji dysocjacji r_[Ag'][CN']2 kompleksu: K- tAg(CN);]
kompleksy trwale posiadaja dnza wartość stałej trwałości (powyżej 10A7) oraz mała wartość stałej nietrwalosci
stała trwałości warunkowa - stała trwałości w określonych warunkach
« _ [MLJ
doświadczałnvch (np. stezenia, pH), wyraża się wzorem P - » gdzie
[M J[L ]
[M'j - stezenie jonu metalu obecnego w roztworze we wszystkich postaciach z wyjątkiem kompleksu MLn, [L'j - stezenie ligandu we wszystkich postaciach z wyjątkiem kompleksu MLn.
4.
Kompleksony.
- kompleksony - grupa kwasów aminopolikarboksyłowycli, pochodne kwasu iminodi octowego
- kompleksony tworzą bardzo trwale związki kompleksowe niemal ze wszystkimi kationami wielowartosciowymi
najbardziej znane kompleksony to:
a) komplekson I czyli kwas nitrylotrioctowy (NTA)
b) komplekson II czyli kwas etylenodiaminotetraoctowy (EDTA), nazwa handlowa kwas wersenowy;
c) komplekson III czyli sol dwusodowa EDTA - Na2H2Y ; ma największe znaczenie ze wszystkich kompleksonow, w porównaniu z kompleksonem II oznacza się on większa rozpuszczalnością w wodzie
d) komplekson IV czyli CDTA, który tworzy trwalsze kompleksy niż komplekson III czynniki wpływające na trwałość kompleksów metali z EDTA:
a) komplekson II tworzy w zwykłych warunkach z większością kationów kompleksy w stosunku 1:1, co jest bardzo pożyteczne ze względu na prosta stecliiometrie reakcji oraz na brak stopniowego tworzenia kilku kompleksów, co podczas oznaczania utrudnia obserwacje PK
b) dla kompleksonu III reakcja wyglada tak: M + H2Y<=> MY{4~n)~ +2H*
c) trwałość kompleksów EDTA zalezy od stopnia utlenienia kationu, im większy stopień utlenienia tym trwalszy kompleks
d) trwałość kompleksów EDTA zalezy także od pH roztworu, zmniejszanie się pH powoduje zmniejszanie trwałości kompleksu
5.
b)
c)
d)
e)
Krzywa miareczkowania kompleksonometrycznego:
a) pM - ujemny logarytm ze stezenia kationu; cM - początkowe stezenie jonu metalu, cY - stezenie molowe wersanianu (ligandu), V0 - początkową objętość roztworu jonow metalu, V - objętość dodanego roztworu ligandu, przyjmujemy ze cM=CY oraz, ze warunkowa stała trwałości jest w przybliżeniu równa rzeczywistej stałej i ma wartość odpowiednio duża, tak ze można uważać tworzący się kompleks MY za dostatecznie trwały.
b) W punkcie wyjściowym: pM =—logcM
V -V
c) Przed osiągnięciem PR: pM =—logcM —2——
v0 + V
w 1. 2 6
d) W PR: PM — — log —
2 cu