Mechanizm rozciągania płuc - ciśnienie w jamie oplucnowej
Płuca ulegają rozciągnięciu w wyniku oddziaływania na nie ujemnego ciśnienia w jamie opłucnej. Ciśnienie jest ujemne i w wydechu przyjmuje około -I. -2mmHg, a we wdechu -6, -8mmHg. Przestrzeniami u po wietrzonym) łączącymi się z atmosferą są pęcherzyki płucne i drogi wymiany. Ujemnego ciśnienia w jamie opłucnej nie tłumaczymy inflacją i deflacją.
Zapadanie płuca zależy od przestrzeni fizycznej, w jakiej się znajduje. Ciśnienie to może być dodatnie, gdy zatkamy nos i usta.
Płuca dążą do zapadania się i podczas wydechu (forma wyjściowa) już maja naprężenie i jest już ujemne ciśnienie w jamie opłucnej, które pogłębia się jeszcze w czasie wdechu.
Siły działające w obrębie płuc dążą do spadku objętości płuc, przeciwstawiają się rozciąganiu płuc, stwarzają stalą tendencję do zapadania - refrakcja płuca - ujemne ciśnienie w jamie opłucnej. Dokładną miarą retrakcyjności jest różnica ciśnień w jamie
opłucnej i pęcherzykach płucnych, różnicę tę określamy jako ciśnienie transmuralne
W okresie, gdy ciśnienie w pęcherzykach płucnych równe jest atmosferycznemu, ciśnienie w jamie opłucnej jest wykładnią retrakcyjności płuc Preparat Dondersa jest to płuco zamknięte w przestrzeni, której objętość może ulegać zmianie przez naciąganie przeponki. Przy pociąganiu przeponki w dół, ciśnienie w przestrzeni maleje i płuca rozciągają się.
Ciśnienie w drogach oddechowych waha się w granicach -2, +2mmHg.