SacI: Rozpoznawana sekwencja: 5’ GAGCTC 3’ którą tnie: 5’ GAGCT C 3’
3’ CTCGAG 5’ 3'C TCGAG 5'
• Organizm: Streptomyces achromogenes
• Produktem reakcji enzymatycznej katalizowanej przez SacI są lepkie końce 3*
11ind111: Rozpoznawana sekwencja: 5’ AAGCTT 3’ którą tnie: 5’ A AGCTT 3’
3' TTCGAA 5’ 3' TTCGA A 5'
• Organizm: Haemophilus influenzae
• Produktem reakcji enzymatycznej katalizowanej przez Hindlll są lepkie końce 5’
4. Opis zasady klonowania kierunkowego.
Klonowanie DNA- polega na umieszczeniu fragmentu DNA wektorze do klonowania, a następnie namnożeniu rekombinowanej cząsteczki w organizmie gospodarza. Klonowanie DNA umożliwiają enzymy restrykcyjne i ligaza DNA. W procesie klonowania DNA za pomocą enzymów restrykcyjnych wycinamy z DNA określone fragmenty i łączymy za pomocą ligazy DNA z wektorem plazmidowym hydrolizowanym tym samym enzymem restrykcyjnym W celu uniknięcia cyrkularyzacji, czyli zamknięcia się wektora usuwamy grupy fosforanowe, obecne na końcu 5' wektora- defosforylacja przy użyciu fosfatazy alkalicznej.
Klonowanie kierunkowe- fragment może ulec włączeniu w wektor tylko w jednej wybranej orientacji. Jest
wynikiem ligacji komplementarnych „lepkich” końców znajdujących się plazmidzie (wektorze) i we wstawce, które powstały na skutek trawienia identycznymi enzymami restrykcyjnymi
5. Opis zasady elektroforezy preparatywnej (izolacji DNA z żelu agarozowego).
Elektroforeza- to rozdział cząsteczek dodatnio lub ujemnie naładowanych w wyniku migracji w polu elektrycznym. Przebieg elektroforezy można monitorować nanosząc (na osobnych ścieżkach lub razem z preparatem) specjalne barwniki o znanej mobilności elektroforę tycz nej. Po zakończeniu procesu żel wydobywa się z aparatu i analizuje przez wybarwienie (u nas roztworem błękitu metylenowego przez 20 minut). Do barwienia można też użyć bromku etydyny, który interkałuje pomiędzy zasady azotowe. Widzimy więc kompleks DNA z bromkiem etydyny, bo tam świecenie jest 20x więsze. Następnie wypłukuje się barwnik.
Elektroforeza preparatywna- umożliwia izolację tej części preparatu, którą chcemy wykorzystać w dalszych badaniacli
1) wycinamy skalpelem kawałki żelu, zawierającego odpowiednie fragmenty wektora i wstawki.
2) ważymy, dodajemy wody
3) r-ór „hin(ling solution” (pomaga zaadsorbować próbki w podłożu, do degradacji agarozy), ink do całkowitego rozpuszczenia agarozy w temp 55°C
3) zawiesina krzemionki- do niej adsorbuje się DNA (osadza się na niej). Wir, usunięcie supematantu
4) osad w „wash buffer”, wir, usunięcie supematantu, czynność powtarzamy (lepsze oczyszczenie DNA)
5) TE do osadu- odłączanie DNA od krzemionki, wir, supernatant do dalszych badań