108680

Budowa i zasada działania lampy oscyloskopowej:

SCHEMAT LAMPY OSCYLOSKOPOWEJ

K - katoda;

G - grzejnik katody;

W - cylinder Wehnelta;

A1.A2 - anody; E -ekran;

yl,y2 - płytki odchylania pionowego;

xl.x2 - płytki odchylania poziomego;

J - regulacja jasności plamki;

O - regulacja ostrości plamki

W zamkniętej i opróżnionej z powietrza mrze szklanej jest umieszczony, wzdłuż osi symetrii, system elektrod. Na dnie stożkowo poszerzonej części rury znajduje się ekran fluoryzujący E, który w postaci półprzezroczystej warstwy pokrywa wewnętrzną powierzchnię dna. Katoda K. pośrednio żarzona, jest umieszczona wewnątrz osłony metalowej, zwanej cylindrem WehneltaW Naprzeciw otwom w cylindrze na płaskim dnie katody znajduje się warstwa tlenków emitująca elektrony. Cylinder Wehnelta ma potencjał ujemny względem katody. Przy zmianie wartości tego potencjału (potencjometrem J) zmienia się natężenie wiązki elektronów przechodzących przez otwór w cylindrze, co pow^roduje zmianę jasności plamki świetlnej na ekranie. Do przyspieszania elektronów i ogniskowania wiązki służą umieszczone współosiowo dwie anody Al i A2. W wyniku zmiany potencjału pierwszej anody Al za pomocą potencjometru O zmienia się stopień zogniskowania (ostrość) plamki świetlnej. System elektrod złożony z katody, cylindra Wehnelta i obu anod nazywa się wyrzutnią elektronową. Różnica potencjałów między drugą anodą a katodą jest napięciem przyspieszającym elektrony i decyduje o ich prędkości końcowej.

Do odchylania wiązki elektronów od kierunku osiowego służą dwie pary płytek odchylających, yl ,y2 są umieszczone poziomo i służą do odchylania pionowego, natomiast xl,x2 są umieszczone pionowo i powodują odchylanie poziome wiązki elektronów'.