e - zdolność emisyjna; C, - stała Boltzmana; T - temperatura ciała.
C
Prawo Wiena : Asux = —
Oznaczenia
T - temperatura ciała; XMAx - maxymalna długość fali; C - wielkość stała cliarakteryzująca dane ciało (dla ciała doskonale czarnego C » 2892 \M n>°Kj).
Zjaw isko fotoelektryczne zew nętrzne i wzór Einsteina-Milikana.
Polega ono na wybijaniu przez fotony elektronów z powierzchni metalu.
P r a vvo Ei n s te i na - M i 1 i ka na:
Aby mogło zajść zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne, energia padającego fotonu musi być równa sumie pracy wyjścia elektronu z metalu i energii kinetycznej wybitego elektronu : h • v = W + EK.
Jeżeli elektron wychodzi na powierzchnię metalu, ale już nie ma więcej energii by się od mej oderwać, to mamy doczynienia z granicznym zjawiskiem W
fotoelektrycznym : v = —.
h
Zjawisko fotoelektryczne potwierdza kwantową teorię światła. Za odkrycie tego zjawiska w 1911 roku Einstein dostał nagrodę Nobla.
Oznaczenia
h - stała Plancka; v - częstotliwość; W - praca wyjścia elektronu na powierzcluiię; EK - energia kinetyczna elektronu po wybiciu go z powierzchni metalu.
Są to fale związane ze strumieniem poruszających się cząsteczek. Każdą cząstkę poruszającą się można opisać w sposób falowy
Długość fali De Broglie'a : X = —
P
Dla sprintera długość fali De Broglie'awynosi :
ha 10 36 m Jest to wielkość niemierzalna, i dlatego me opisujemy wolnych cząstek w sposób falowy.
Oznaczenia
h - stała Plancka; X - długość fali; p - pęd cząsteczki.
Nie można jednakowo dokładnie określić dla układów kwantowo -mechanicznych dwóch wielkości fizycznych, np. pędu i położenia, energii i czasu ltp. Każda z tych wielkości obarczona jest pewną niedokładnością, których iloczyn (niedokładności) jest określony do stałej Plancka :
AX • Ap £ ti; AE • Ap £ h; h = .