109241

"1. Czy art. 12 [25] TWE jest bezpośrednio skuteczny na terytorium państwa członkowskiego, innymi słowy, czy obywatele tego państwa mogą na podstawie tego przepisu dochodzić swoich praw przed sądami krajowymi?

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie, czy nałożenie 8% cła importowego z tytułu sprowadzenia do Holandii przez powoda w postępowaniu głównym urea formaldehyd u

wyprodukowanego w RFN, należy uznać za podwyższenie cła w rozumieniu art. 12 [25]

TWE, czy też w niniejszej sprawie doszło do racjonalnej zmiany wysokości cla pobieranego przed

1.3.1960 r., która to zmiana, mimo że prowadzi do podwyższenia cła z aiytmetycznego punktu widzenia, nie jest jednak zakazana na mocy art. 12 [25] TWE?"

Postępowanie

2.    Nie podniesiono żadnych zarzutów dotyczących ważności złożenia przez Triefcommissie, sąd lub trybunał w rozumieniu tego przepisu, wniosku o wydanie orzeczenia wstępnego na podstawie

art. 177 [234] TWE. Ponadto, nie ma żadnych podstaw, by Trybunał podniósł tę kwestię z własnej inicjatywy.

Pierwsze pytanie - jurysdykcja Trybunału

3.    Rządy Holandii i Belgii kwestionują jurysdykcję Trybunału ze względu na to, że wniosek o wydanie orzeczenia wstępnego nie dotyczy interpretacji Traktatu, ale jego zastosowania w kontekście

holenderskiego prawa konstytucyjnego. Ponadto, Trybunał nie jest władny rozstrzygnąć w przedmiocie prymatu EWG nad ustawodawstwem holenderskim lub umowami międzyna rodowymi

zawartymi przez Holandię i transponowanymi do wewnętrznego porządku prawnego. Rozwiązanie tego problemu leży w wyłącznej kompetencji sądów krajowych, z zastrzeżeniem postępowań

unormowanych w art. 169 [226] i 170 [227] TWE.

4.    Jednakże, w niniejszej sprawie do Trybunału nie zwrócono się o rozstrzygnięcie w przedmiocie zastosowania Traktatu zgodnie z zasadami prawa krajowego, co leży w gestii sądów krajowych,

lecz o dokonanie interpretacji, zgodnie z art. 177 [234] ust 1 lit) a TWE, zakresu art. 12 [25] TWE w kontekście prawa wspólnotowego oraz skutków tego przepisu dla podmiotów indywidualnych.

5.    Ponadto, rząd belgijski dowodzi, że Trybunał nie może udzielić odpowiedzi na zadane pytania, ponieważ żadne z nich nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia postępowania przed sądem krajowym.

6.    Jednakże, do uznania, że Trybunał jest właściwy do wydania orzeczenia w niniejszej sprawie wystarcza tylko to, by podniesione pytanie w sposób oczywisty dotyczyło interpretacji Traktatu.

Powody, dla któiych sąd lub trybunał krajowy wystąpiły z wnioskami lub znaczenie zadanych pytań dla postępowania głównego nie podlegają ocenie Tiybiuiału. Ze sposobu sformułowania pytań

wynika, że dotyczą one interpretacji Traktatu. W związku z powyższym Trybunał jest właściwy do udzielenia na nie odpowiedzi.

7.    Z tego powodu powyższy argument jest bezpodstawny.

Pierwsze pytanie - meritum sprawy