Zapłodnienie in vitro (inaczej pozaustrojowe) - technika rozrodu wspomagana medycznie, metoda zapłodnienia polegająca na doprowadzeniu do połączenia komórki jajowej z plemnikiem w warunkach laboratoryjnych, poza żeńskim układem rozrodczym. Stosowana jako sposób leczenie niepłodności w przypadku gdy inne metody nie mają zastosowania lub nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.
Metoda ta polega na przeprowadzeniu hormonalnie sterowanego procesu owulacji i pobraniu komórek jajowych łączonych z plemnikami w warunkach laboratoryjnych. Zarodki uzyskane podczas takiego zapłodnienia są następnie umieszczane z macicy i jeśli dojdzie do zagnieżdżenia to ciąża przebiega dalej w sposób naturalny (w zależności od wieku dzieje się tak w ok. 25-30% przypadków). Szansa na urodzenie dziecka wynosi ok. 20% w przypadku pojedynczej próby zapłodnienia pozaustrojowego.
IN VITRO A CIĄŻA NATURALNA:
Podobieństwa:
-zapłodnienie jajeczka przez plemnik
-z dwóch komórek haploidalnych powstaje jedna diploidalna
Różnice:
-zabieg laboratoryjny - możliwość selekcji plemników i jajeczek -Powstaje więcej zygot
Praktyczne znaczenie sztucznej komórki.
a) Transformacja materiału genetycznego
b) możliwość wytworzenia białek (wymagana izolacja)
c) zdolność utrzymywania funkcji życiowych
d) zdolność powielania - rozmnażania
e) pełnienie nowych, innych funkcji niż dotychczas.