110270

Tab. 2. Podział gruntów skalistych ze wzglądu na spękanie (wg PN-86/B-02480)

Nazwa gruntu	Symbol	Określenie
Skala lita	Li	brak widocznych spękań (szczeliny o szerokości <0,1 mm)
Skała mało spękana	Ms	szczeliny występują nie gęściej niź co 1 m i mają szerokość nie większą niź 1 mm
Skala średnio spękana	Ss	szczeliny występują gęściej niż co 1 m i mają szerokość nie większą niż 1 mm lub szczeliny występują nie gęściej niź co 1 m, lecz mają szerokość większą niż 1 mm
Skała bardzo spękana	Bs	szczeliny występują gęściej niź co 1 m i mają szerokość większą niź 1 mm

Podstawowy podział gruntów nieskalistych mineralnych jest oparty na ich uziarnieniu. Podstawą tej klasyfikacji jest procentowa zawartość poszczególnych frakcji w danym gruncie i ich wzajemny stosunek. Pod pojęciem frakcji uziarnienia rozumie się zbiór wszystkich ziarn (cząstek) gruntu nieskalistego o średnicach zastępczych (d) znajdujących się w określonym zakresie wielkości. Podział frakcji przedstawia tab. 3.

Tab. 3. Frakcje gruntów nieskalistych (wg PN-86/B-02480)

Nazwa frakcji	Symbol procentowej zawartości frakcji w masie szkieletu qruntoweqo	Zakres średnic zastępczych d, mm
Kamienista	fk	d > 40
Żwirowa	U	40 > d >2
Piaskowa	fp	2 £ d > 0,05
Pyłowa	U	0,05 ;> d > 0,002
Iłowa	!l	0,002 ^ d

Grunty organiczne dzieli się podobnie jak grunty mineralne na grunty organiczne skaliste i grunty organiczne nieskaliste.

Grunty organiczne skaliste dzieli się ze względu na stopień ich uwęglenia na węgiel brunatny i węgiel kamienny.

Gruntem nieskalistym organicznym nazywa się grunt rodzimy, w którym zawartość części organicznych (1^) jest większa niź 2%. Podział tych gruntów (wg PN-86/B-02480) został dokonany częściowo na podstawie procentowej zawartości części organicznych oraz innych domieszek i ich genezy.

Zgodnie z tym podziałem wyróżnia się następujące grupy nieskalistych gruntów organicznych:

grunty próchniczne — grunty nieskaliste zawierające ponad 2% części organicznych pochodzenia roślinnego (obumarłej flory i mikrofauny), namuły - grunty powstałe w wyniku osadzania się substancji mineralnych i organicznych w środowisku wodnym; piaszczyste lub gliniaste, gytie — namuły o zawartości węglanu wapnia ponad 5%, który może wiązać szkielet gruntu, nadając mu charakter gruntu skalistego o niskiej wartości wytrzymałości na ściskanie R<.

- torfy — grunty powstałe z obumarłych i podlegających stopniowej karbonizacji części roślinnych o zawartości części organicznych na ogół ponad 30%.