gazową i tak długo destylować, że w ostateczności uzyskamy w fazie gazowej tylko składnik bardziej lotny
• Nie ma tu ograniczenia termodynamicznego, bo dla każdego możliwego składu ułamek składnika bardziej lotnego jest większy w fazie gazowej niż w fazie ciekłej
• W praktyce: mieszaninę się podgrzewa, mieszanina paruje, w fazie gazowej jest więcej składnika bardziej lotnego co wynika z równowagi termodynamicznej
Układ azeotropowy- większość mieszanin w biotechnologii:
• Istnieją jednak mieszaniny, mieszanina etanol- woda (sztandarowa dla biotechnologii), która nie spełniajęce tego wykresu u góry, że para jest bogatsza w składnik bardziej lotny
• Przekątną tego wykresu przecina nasza krzywa równowagowa i w pewnym momencie, dla pewnych składów, składnika bardziej lotnego nie ma więcej w fazie gazowej niż w fazie ciekłej, a wręcz przeciwnie jest go mniej i takie układy nazywamy układami azeotropowymi.
• Klasycznym przykładem azeotropu jest mieszanina alkohol etylowy- woda.
• W wyniku destylacji uzyskuje się mieszaninę alkoholu etylowego i wody w proporcjach 96% alkoholu etylowego i 4% wody. To jest rektyfikat który można kupić jako spirytus rektyfikowany.
• Nie ma możliwości przy wykorzystaniu destylacji rozdzielić tego bardziej niż 96:4, bo ta mieszanina ma punkt azeotropowy, czyli punkt, w którym zrównują nam się składy fazy ciekłej i fazy gazowej, jest to punkt przecięcia. Zrównują się w układzie 0,96 alkohol etylowy i 0,04 woda, nie przekroczymy tego punktu, jest to ograniczone prawami termodynamiki
• Problem dla biotechnologii, przy produkcji biopaliw, bo do benzyny nie można dodać rektyfikatu, ponieważ układ alkohol etylowy- woda- węglowodory w żaden sposób się nie miesza, więc w baku rozdzieliłyby się fazy.
Sposoby na obejście punktu azeot ropowego:
Alkohol etylowy absolutny produkuje się na dwa sposoby:
1) Odwadnia się metodami chemicznymi, np.
• wapnem palonym
• bezwodnym siarczanem miedzi
(są to substancje, które pochłaniają wodę)
2) Destylacja azeotropowa (omówiona przy samej zasadzie destylacji)
Czym jest destylacja?
Mamy kocioł, który podgrzewamy.
Jest wypełniony on cieczą w ilości L.
Ciecz się zamienia w parę- destylat, to co odparowuje jest naszym destylatem D.
To co pozostaje w kodę oznaczamy litera W jako ciecz wyczerpana.
W kotle na początku mamy surówkę, która oznaczana jest literą F.
Bilans dla tego kotła, dla składnika bardziej lotnego, tego który będzie w destylacie:
Bilansu destylacji różniczkowej, która polega na tym, że po wprowadzeniu do kotła
odpowiedniej ilości mieszaniny o ilości L, otrzymujemy destylat, ciecz wyczerpaną.
Przebiega w czasie, nie jest to proces ciągły. Dlatego ten bilans nie będzie tożsamością.
Ciecz L paruje z kotła pod wpływem podgrzania.