Rozwój nauld prawa międzynarodowego w XV-XVII w.
Czasy nowożytne XVI - XVIII w.
1555 r. - kongres augsburski, narodziny międzynarodowej ochrony praw człowieka, wolność
religii quiusrcgio. cius religio
Kształtuje się reguła, źe państwa powinny mieć równy status.
1648 r. - kongres westfalski, pokoje w Osnabruck i Munster, początek ery państw suwerennych. Proklamowano suwerenność 300 państw niemieckie!), uznanie niepodległości Szwajcarii. Holandii (miały stwoizyć luźną konfederację pod władza papieża ), sprawy wolności żeglugi
1713 r. - traktat z Utrechtu proklamował zasadę równowagi politycznej
umowy kapitulacyjne - pojawiły się pod koniec średniowiecza 1535 do XIX w. ; dot. wyłączenia spod kompetencji władców miejscowy ch cudzoziemców przebywających na terytoriach obcych państw umożliwiało to działalność konsulatów.
Reguły ceremoniału dyplomatycznego: nietykalność poselska ogólnie akceptowana.
Wielka Hanza - nad Bałtykiem i Morzem Północnym - jej reguły wykorzystywano przy tworzeniu organizacji międzynarodowych
Wystąpienia przedstawicieli nauki:
1) Hugo Grocjusz "Wolność mórz". "O prawie wojny i pokoju" 1625 r.; zwolennik koncepcji prawa naturalnego, ale uważał, że istnieje prawo pozytywne (prawo cywilne).
Za źródło prawa między narodowego (iusgeniium czyli prawa narodów) Grocjusz uznał zwyczaj i praktykę, wypływające z prawa natury oraz umowy. Prawo międzynarodowe powinno się jego zdaniem opierać na zasadach racjonalizmu i humanizmu. Ojciec nauki prawa międzynarodowego publicznego.
2) Natur aliści: Samuel Puffendorf. Jan Christian Wolf. Emclin de Watte (studium dotyczące prawa międzynarodowego).
3) Pozytywiści: Fryderyk Matlens (zbiór traktatów). Korneliusz Burkenscheck.