111548

Pomiarów Jądrowych Euratomu - Geel (Belgia).

Traktat o Unii Europejskiej składa się z siedmiu części, nazywanych tytułami. Pierwszy tytuł określa ogólne cele i zasady działania Unii Europejskiej. Tizy kolejne tytuły modyfikują tr aktaty założycielskie trzech Wspólnot Europejskich (EWWiS, EWG i Euratomu). Dwa następne tytuły określają współpracę państw-sygnatariuszy w zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. W ostatnim tytule zawarte zostały postanowienia końcowe, w tym artykuł umożliwiający kolejnym państwom europejskim ubieganie się o status członka Unii Europejskiej. Do samej treści traktatu dołączono 17 protokołów i 33 deklaracje.

W preambule do traktatu wyrażono ogólne założenia oraz gotowość dalszych działań do tworzenia jeszcze bardziej ścisłego związku integracyjnego przy zachowaniu zasady pomocniczości. Wyrażono zamiar zdynamizowania procesu integracji europejskiej, budowy trwałych podstaw kształtowania przyszłej Europy, wzmocnienia solidaryzmu między narodami „z poszanowaniem ich historii, kultury i tradycji", ustanowienia unii gospodarczo-walutowej, tworzenia jeszcze ściślejszej unii miedzy narodami oraz budowy obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Konstrukcja traktatu o Unii Europejskiej przyjęła niepowtarzalne rozwiązanie prawne i organizacyjne. Uzupełnił on treść pierwotnych dokumentów trzech Wspólnot po modyfikacjach zawartych wcześniej w Jednolitym Akcie Europejskim. Unia utworzyła tylko „nadbudowę" nad zmodyfikowanymi i dalej działającymi Wspólnotami Europejskimi. Art. 1 traktatu stanowi: „Unia jest oparta na Wspólnotach Europejskich, uzupełnionych politykami i formami współpracy Jej zadaniem jest kształtowanie w sposób spójny i solidarny stosunków między Państwami Członkowskimi oraz między ich narodami"¹⁶. Natomiast Wspólnoty Europejskie zachowały cechy ponadnarodowe o autonomicznych rozwiązaniach. W Maastricht podjęto też decyzję o modyfikacji traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą i zmianie jej nazwy na Wspólnotę Europejską.

Unia Europejska zgodnie z ustaleniami z Maastricht zdominowała Wspólnoty, ale pozostaje dalej pod ich wpływem. Jedynym organem charakterystycznym tylko dla UE stała się RE, dysponująca dużymi kompetencjami politycznymi, lecz bez kompetencji instytucjonalno-prawnych (własnych przywilejów i immunitetów, prawa wnoszenia roszczeń międzynarodowych i odpowiedzialności prawno-międzynarodowej). Unia łączy ponadnarodowe i międzypaństwowe aspekty współdziałania, np. Komisja i Parlament Europejski rozwijają działania ponadnarodowe, a REi RUE zachowały charakter międzyrządowy.

Traktat o Unii Europejskiej wprowadził następujące rozwiązania:

- utworzył trzy różnorodne filary UE;