W przypadku gospodarki zamkniętej (nie prowadzącej wymiany gospodarczej z zagranicą) do najważniejszych kategorii wydatków uwzględnianych przy wyznaczaniu PKB należą:
• wydatki gospodarstw domowych:
• na dobra bieżącej konsumpcji,
• na dobra trwałe,
• na usługi,
• wydatki przedsiębiorstw:
• na inwestycje,
• na tworzenie majątku trwałego,
• zmiana poziomu zapasów w przedsiębiorstwie,
• wydatki publiczne:
• zakupy rządu centralnego oraz władz lokalnych.
Produkt Narodowy Brutto (PNB) to wielkość całkowitych dochodów uzyskanych przez obywateli i podmioty z danego kraju przy wykorzystaniu należących do nich czynników produkcji, niezależnie od kraju, w którym te czynniki wykorzystano. Miernik PNB może być wykorzystywany do charakterystyki gospodarek otwartych, w których odnotowuje się zjawisko handlu zagranicznego.
Wielkość PNB wyznacza się poprzez dodanie do PKB wartości dochodów netto z własności za granicą (Dn):
PNB = PKB + Dn gdzie:
Dn (dochód netto z własności za granicą) stanowi różnicę pomiędzy dochodami z własności uzyskiwanymi za granicą a dochodami z własności zapłaconymi zagranicy.
Mierniki PKB oraz PNB można ujmować w dwóch rodzajach cen:
• w cenach rynkowych - cenach obowiązujących w danym okresie na rynku, zawierających podatki pośrednie, czyli podatki naliczane od zawieranych transakcji (np. podatek VAT, cło, akcyza),
• w cenach czynników wytwórczych - cenach rynkowych pomniejszonych o podatki pośrednie, czyli cenach otrzymywanych przez producentów po zapłaceniu przez nich podatków pośrednich.
Można zatem określić następujące relacje:
PKB (w cenach czynników produkcji) = PKB (w cenach rynkowych) - podatki pośrednie
oraz
PNB (w cenach czynników produkcji) = PNB (w cenach rynkowych) - podatki pośrednie