Do rejestrowanych dźwięków towarzyszących pracy serca należą in.in.. dźwięki generowane podczas przeciskam a się krwi przez różne obszary. Dochodzi wtedy do turbulencji, a to z kolei prowadzi do powstania dźwięków.
Do rejestracji dźwięków towaizyszących pracy serca służy FONOKARDIOGRAFIA.
Jak wiemy serce generuje dźwięki: prawidłowe, czyli tony (zakres 10 - 150Hz) nieprawidłowe, czyli szmery.
Dźwięki z serca są modyfikowane dodatkowo przez klatkę piersiową. Badając pacjenta przez słuchawkę lekarską odcinamy zakłócenia z otoczenia i wzmacniamy interesujący nas sygnał. Rejestrowane dźwięki z serca kontroluje się na tle sygnału EKG. aby dojrzeć wszystkie zależności i wynikające z nich nieprawidłowości działania mięśnia sercowego.
TONY: pasmo: 10-150 Hz
Klasyfikuje się je według danych odcinków EKG:
I odcinek: 20-50ms 25-55H/. wychylenia: 50
II odcinek: 60-90ms 34-41 Hz wychylenia: 4-5
III odcinek: 20-30ms 25-35Hz wychylenia: 2-3
IV odcinek: blisko I bardzo niskie
SZMERY: pasmo: 50-200 Hz
Do normalizacji służą: filtry fonokardiograficzne Maasa-Webera.
Rząd takich filtrów' mówi. że im wyższy rząd tym charakterystyka zbliża się do idealnej.