119413

•    B. Siwoń, podkreśla rolę rachunku wyników - jako ważnego źródła informacji na potrzeby kontroli trafności podjętych decyzji i wykonania planu oraz prowadzenia rachunku ekonomicznego i podejmowania decyzji.

•    A. Kardasz, określił rachunek wyników - jako ogół możliwych do zastosowania w systemie informacyjnym procedur pomiaru, grupowania, przetwarzania, prezentowania, badania i interpretowania ekonomicznych skutków zjawisk i procesów zachodzących w podmiocie gospodarczym w związku z jego działalnością a mających na celu ustalenie rodzaju i wielkości ostatecznego wyniku finansowego, jego elementów oraz kierunków i proporcji podziałów, dostarczenie informacji do oceny sytuacji bieżącej i przyszłej, do podejmowania decyzji gospodarczych oraz kontroli ich realizacji.

7.    Sporządzanie rachunku wyników:

•    Odbywa się zgodnie z pewną procedurą, która wykorzystuje określone koncepcje metodologiczne. Sposób zestawienia rachunku wyników wpływa w dużym stopniu na jakość generowanych przez ten rachunek informacji. W praktyce mogą byś stosowane różne podejścia do sporządzania rachunku wyników. Podejścia te różnią się, co do sposobu wykazywania poszczególnych pozycji. Przy tym powinny być przestrzegane określone reguły obowiązujące w rachunkowości nazywane zasadami rachunkowości.

8.    Zasady rachunkowości:

•    W przypadku sporządzania rachunku wyników powinny być zachowane te wszystkie zasady rachunkowości, które dotyczą sposobu ustalania przychodów i kosztów oraz wyniku finansowego. Dla właściwego pomiaru tych wielkości największe znaczeni a mają następujące zasady:

o Zasada memoriałowa o Zasada współmierności o Zasada ostrożności o Zasada niekompensowania o Zasada ciągłości

9.    Zasada memoriału:

•    Oznacza, że przychody oraz koszty powinny być wykazywane w księgach rachunkowych oraz w sprawozdaniu finansowym tego okresu sprawozdawczego, w którym wystąpiły. Zatem przychody powinny być ujmowane w momencie ich osiągnięcia niezależnie od momentu otrzymania środków pieniężnych. Podobnie jak koszty powinny być ujmowane w momencie ich poniesienia nie zależnie od wydatków środków pieniężnych.

10.    Zasada współmierności:

•    Polega na przyporządkowaniu poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów. Oznacza dalej przypisywanie przychodów i związanych z nimi kosztów do tego samego okresu sprawozdawczego. Realizacja zasady współmierności wyraża się z przede wszystkim przeciwstawieniem przychodom ze sprzedaży produktów jedynie kosztów własnych kosztów sprzedanych produktów.

11.    Zasada ostrożności:

•    Wyraża się w niejednakowym traktowaniu zdarzeń powodujących zwiększenie lub zmniejszenie wyniku finansowego, a więc osiąganych przychodów i ponoszonych kosztów. Chodzi przede wszystkim o to, aby wynik finansowy nie został zawyżony. Dlatego przychody mogą być zaliczone dopiero po osiągnięciu, gdy nastąpiła sprzedaż składników aktywów. Koszty natomiast powinny być zaliczone już po ich uprawdopodobnieniu, czego wyrazem jest konieczność dokonywani biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

12.    Zasada niekompensowania:

•    Oznacza, że w księgach rachunkowych oraz w rachunku zysków i strat należy wykazywać odrębnie osiągnięte przychody i poniesione koszty oraz zyski nadzwyczajne i straty nadzwyczajne. Nie możemy natomiast ich kompensować. Kompensowanie przychodów z kosztami oraz zysków nadzwyczajnych ze stratami

2