119921

Szczęście polega na doznawaniu przyjemności a nieszczęście na doznawaniu cierpień

Uważano, że do życia wystarczy brak cierpień Posiadane dobra trzeba zużyć od razu Wyróżniali przyjemności:

o Pozytywne - były potrzeby

S Fizyczne Np. jedzenie - dążyły do podtrzymania życia S Duchowe - odczuwając tąprzyjemność można było dzięki sile wyobraźni odczuwać ja również w przyjemności o Negatywne - brak potrzeb - tylko wtedy jesteśmy wolni od cierpienia Trzeba rozumnie ograniczać potrzeby Cnota i rozim - sposobami na szczęście

o Cnota - środek do osiągnięcia przyjemności Egoizm:

o Przyrodę należy badać, jeżeli powiększy ona nasze szczęście Atomizm - występuje ruch atomów

Epikur nie był ateistą ale uważał, że bogowie sąwiecznie szczęśliwi i nie wtrąrająsiędo losów ludzi

Dusza - jest cały czas w ruchu, nie jest nieśmiertelna Czynniki unieszczęśliwiają:e człowieka

o Obawa przed niemożnościąociągnięcia szczęścia o Cierpienia o Obawa przed bogami

o Obawa przed śmiercią- dopóki my jesteśmy nie ma śmierci, a jak ona jest to nie ma nas

Tylko przez wrażenia zmysłowe można odnaleźć prawdę

Uczucia zmysłowe, przyjemność i przykrość nigdy się nie mylą ale musza być

bez logiki

Logika indukcyjna - wnioskowanie według podobieństw Źródła:

o Kult życia

o Operowanie wyobrażeniami Spokój - najdoskonalszy stan człowieka Oświecenie człowieka - wynika z jego głupoty Brak zjawisk nadprzyrodzonych Epikur jest uznawany za przewodnika Hedonistów Poemat Cycerona jest źródłem wiedzy o epikurejczykach Epikureizm - jest formą hedonizmu, ale hedonizm za szczęście uważał jedynie przyjemności fizyczne

Jak unikać cierpień trzeba znać źródła cierpienia, może nim być: o Niewiedza

o Niezaspokojone potrzeby

Szczęście daje me jakość potrzeb, lecz pewność ich zaspokojenia?

o Np. mężczyzna przychodzi po pracy do domu, jest głodny i naje się do syta, dzwoni do mego znajomy i zaprasza go na uroczystą kolację. Odmawia, bo mówi, że się już najadł, ale w końcu się zgodził. Pojechał, ale nie może już jeść, bo jest pełny. II człowiek nie jadł tydzień, znalazł na śmietniku kromkę chleba. - Szczęśliwszy był ten drugi, bo zaspokoił swoją potrzebę, natomiast ten pierwszy nie zaspokoił potrzeby, bo jej nie miał.