120581

	H o n	Tw °C	£ kg/m^3
Ce (cer)	804	3599	6800
La (lantan)	920	4516	6200
Nd (neodym)	1024	3299	7000
Pr (prazodym)	935	3449	6800
Fe (żelazo)	1535	2859	7860

Gdzie:

T, - temperatura topnienia T_w - temperatura wrzenia £ - ciężar właściwy (masa właściwa)

MZR - metale ziem rzadkich (RE - w literaturze zagranicznej).

Wdmuchuje się 0,005-5-0,007% od masy stali, a skutek jest wielokrotny.

W metalurgii współczesnej stosuje się tzw.:

-    miszmetali - 3%Fe, 97% MZR (Niemcy, Japonia)

-    krzemki -35%Fe, 30% Si, 35% MZR (Polska Huta Katowice).

Stal z procesów elektrycznych lukowych i indukcyjnych.

W dobie wytwarzania dużych ilości stali konwertorowej, która nie zawsze może być w pełni przetwarzana na wyroby walcownicze przechodzi się w hutach na wytapianie stali w piecach elektrycznych łukowych i indukcyjnych. Stal z tych pieców jest jeszcze lepsza a przede wszystkim w dopuszczalnych ilościach w takich jakie łatwo zagospodarować. I choć spotyka się piece łukowe 350 tonowe to powszednią jednostką piecową elektryczną łukową jest piec 30 tonowy 10x mniejszy. W historii metalurgii pierwszy piec elektryczny łukowy pojawił się w 1890r. Wynalazł go Pier HEROULT, pierwszy piec indukcyjny - 1916r. London NORTHRUP, pierwszy piec próżniowy indukcyjny - 1920r. Wilhelm ROHN, jednak masowo stosowany od 1945r.

Istotą pieca elektrycznego łukowego jest powstanie dużej ilości ciepła z łuku elektrycznego i przekazywanie go do metalu topionego. Przekazywanie ciepła z łuku elektrycznego może odbywać się przez promieniowanie przez bezpośrednie istnienie łuku pomiędzy elektrodami a topionym metalem.

RYSUNEK 9.

W powstałym łuku początkowo występuje duży opór elektryczny ale wraz ze wzrostem temperatury następuje jonizacja gazu w łuku i emisja elektronów z powierzchni elektrod węglowych i wówczas łuk elektryczny w zjonizowanym gazie płynie bez dużego oporu a cecha charakterystyczna łuku jaką jest efekt akustyczny zanika.

Elektrony węgla z powierzchni elektrod nie tylko jonizują gaz ale i spalają się w łuku stąd ubytek elektrod.

Praca wyjścia jednego elektronu z węgla:

-    węgiel (c) - ok. 4,39 eV

-    wolfram (włókna żarówki)[W] - ok. 4,5 eV 1 eV = 1,6 * 10'¹⁹ J.

15