121794

Karbon górny zwany też „siles", dzieli się na zasadnicze trzy grupy warstw: w dolnej części - brzeżne, w środkowej części - siodłowe, w górnej części - łękowe.

Warstwy brzeżne charakteryzują się przewagą łupków ilastych, są dostępne tylko na brzegach zagłębia (stąd wywodzi się ich nazwa) oraz w wypiętrzeniach tektonicznych. Warstwy te zawierają pokłady węgla koksowniczego, ku wschodowi cała seria cienieje. Warstwy siodłowe w części zachodniej zawierają sześć grubych pokładów węgla o sumarycznej miąższości około 28 m, ku wschodowi pokłady łączą się ze sobą i tworzą w okolicach Dąbrowy Górniczej jeden pokład grubości do 20 m. Warstwy łękowe zawierają łupki i piaskowce oraz dużą liczbę pokładów węgla.

Niecka Zagłębia Górnośląskiego ma wyraźne dwa główne kierunki zaburzeń tektonicznych, które krzyżują się w okolicy Zabrza i Gliwic. Jeden z tych kierunków związany jest z powstaniem Sudetów i przebiega z południowego zachodu na północny wschód.