121998

Węzeł A Węzeł E Węzeł D \	Vęzeł C Węzeł B
Fs2l		s7 Rp
Analityczno wykreśliła metoda Rittera.

Metodę tą wykorzystuje się do obliczania sil wewnętrznych prętów w przekroju przez kratownicę.

1.    Dokonujemy myślowego przekroju kratownicy.

2.    Zaznaczamy siły oraz punkty w których te siły się przecinają ( punkty Rittera ).

3.    Piszemy równania równowagi - równania momentów dla punktów Rittera.

Z^M«, =° IX,-o S^M«..-°

Pa-S₆h,=0 S₅ h₂=0

P (bfa)+S₄ h₃=0

Kryteria wyznaczania prętów zerowych w kratownicy.

Tarcie.

Tarciem - nazywamy zjawisko powstania sił stycznych do powierzchni styku dwóch ciał. Siły te są silami oporu i możemy je zdefiniować jako siły zapobiegające mchowi, który powstał by przy więzach idealnych ( gdyby tarcia nie było ), w przypadku tarcia spoczynkowego albo jako siły oporu zmniejszające prędkość ruchu w przypadku tarcia kinetycznego.

Tarcie spoczynkowe - przeciwdziała sile która działa na ciało i cłice je wyprowadzić ze stanu spoczynku.

Tarcie kinetyczne-występuje tylko w czasie mchu.

Zależności pomiędzy wielkościami:

I.    Siła tarcia jest niezależna od wielkości powierzchni stykających się ze sobą i zależy tylko od ich rodzaju.

II.    Wartość siły tarcia dla ciała znajdującego się w spoczynku może zmieniać się od zera do granicznej wartości proporcjonalnej do całkowitego nacisku ciała.

III.    Gdy ciało ślizga się po powierzcluii siła tarcia jest przeciwnie skierowana do kierunku mchu i jest mniejsza od wartości granicznej.

Wykres zależności wartości tarcia od przyłożonej do ciała siły.

_ fi    I-tarcie statyczne ( wzrasta proporcjonalnie do siły nacisku ).

¹    I* - tarcie kinetyczne.

A? i_^ W zależności od mchu tarcie kinetyczne dzielimy na: