123197

Hormony podwzgórza:

•    Neurohormony - nazwa histoiyczna to hormony tylnego płata przysadki. A przedrostek neuro- bo dostają się do przysadki drogą transportu aksonalnego:

Wazopresyna

Oksytocyna

• Hormony hipofizotropowe - dostają się do adenohypophisis, czyli do części gruczołowej przysadki i nie drogą transportu aksonalnego, ale drogą krążenia wrotnego (układ wrotny to naczynie żylne pomiędzy dwoma sieciami naczyń włosowatych):

I.iberyny

Statyny

Jak ta organizacja wygląda:

Z jąder przykomorow ego i na dw z rokow ego, drogą transportu aksonalnego, czyli wypustkami tych neuronów, neurohormony dostają się do neurohypophisis i tu w odpowiedzi na bodźce działające na neurohypophisis, za pośrednictwem receptorów rozsianych w różnych częściach organizmu, następuje sekrecja neurohormonów. Hormony hypofizotropowe dostają się do przedniego płata przysadki, drogą krążenia wrotnego i tu oddziaływują (stąd nazwa hypofizotropowe) na hormony tropowe przysadki mózgowej, czyli biorą udział w funkcjonowaniu osi podw zgórze - przysadka - gruczoły obwodowe.

Neurohormony podwzgórza

Neurosekrecja to jest taki sposób wydzielania, który musi obejmować trzy elementy:

Ośrodek neurosekrccyjny

Wazopresyna — NSO (nucleus supraopticus)

Oksytocyna - NPV (nucleus paravcntricularis)

Droga neurosekrecyjna - uczestniczy w niej białko o nazwie neurofizyna. W połączeniu z neurofizyną zarówno wazopresyna jak i oksytocyna przemieszczają się do narządu neurohemalnego (neurohypophysis).

Żeby sprawnie funkcjonowało wydzielanie neurohormonów z podwzgórza wszystkie te trzy elementy muszą być sprawne, a zaburzenia występują zarówno przy uszkodzeniu podwzgórza, przerwania drogi neurosekrecyjnej i w przypadku uszkodzenia tylnego płata przysadki mózgowej, efekt netto jest taki sam i biochemiczny to niedobór nie do zdiagnozowania.

Wazopresyna(ADH):

Hormon antydiuretyczny (ADH). To jest bardzo niewielki związek zbudowany z 9-ciu aminokwasów o budowie cyklicznej.

Produkcja w jądrze nadw zrokow ym - dostaje się razem z neurofizyną do tylnego płata przysadki i tam w odpowiedzi na bodźce tylnego płata przysadki mózgowej jest uwalniany. Dwa główne bodźce decydują o wydzielaniu wazopresyny:

Generalnie jest to sygnał - krew się zagęściła, a ponieważ o ciśnieniu osmotycznym decydują jony sodowe, to tym bodźcem do wydzielenia jest hypematremia - podwyższenie stężenia jonów sodowych w organizmie. Pobudza ona chemoreceptory - receptory wrażliwe na bodźce chemiczne, w tym przypadku hypematremię (inne receptoiy akurat nie zaangażowane w ten proces mogą być wrażliwe na CO2).

Drugi rodzaj bodźców pobudza baroreceptory — są to receptory zlokalizowane głównie w lewym przedsionku serca i w zatoce tętnicy szyjnej. Tutaj bodźcem jest obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.

2