125440

JĘZYKOZNAWSTWO

Tgzykoznawstwo - nauka o języku, pojęcie to po raz pierwszy został o użyte wXIX w.

♦    Ogólne: badania ewolucyjny typologiczne,teoretyczne

♦    Szczegółowe : konkretnie nad pewnym językiem

♦    Zewnętrzne (stosowane) : język w powiązaniu z innymi dziedzinami (psycholingwi styka], nauczanie języków obcy eh (glotto dydaktyka),

♦    Wewnętrzne (teoretyczne)

♦    Diachronkzne: ewolucja j^yka

♦    Synchroniczne: bada konkretne etapy języka

♦    Opisowe: opisjpykana różnych jego poziomach

♦    Normatywne: czystości poprawność języka

JĘZYK (1) - System znaków, w którego skład wchodzą: otwarty zbiór znaków, zbudowanych z fonemów, morfemów, wyrazów, stałych zwrotów i wyrażeń. Reguły łączenia i twoizema znaków: fonologia,morfologia,składnia.

ZNAK - jest to obserwowalny (postrzegany) układ rzeczy czy zjawisk powodowany przez kogoś (nadawcę). Znak językowy - wsystko w języku, co ma swoje znaczenie. Znak: Taka sytuacja komunikacyjna, w której nadawy określonego komunikatu jest osoba ludzka. Znak ma 2 formy (charakter binarny, opisał to Saussure): pojęcie = conozpt = signifie oraz wyobrażenie akustyczne - image acoustigue = signifiant

Podział znaków:

1)    Znaki naturalne (ikoniczne) - które przypominają to, co oznaczają,należą do nich up. piktogramy. Znaki ikoniczne nie muszą być obrazami, mogą też mieć formę dźwiękową, np. słowa dżwiękonaśladowcze.

2)    Znaki konwencjonalne (arbirtakie) - które w niczym nie przypominajątego, co oznaczają, np. większość słów w języku polskim, symbole liczb w' matematyce, itp. Aby wiedzieć co one znaczą trzeba zna ćkonwencj ę, czyh sp o sób w jaki przypisuj e ń ę im znaczenie.

CECHY JĘZYKA WG CHARLES A HOCKETTA:

1.    Dwoistość (podwójna artykulacja, dwuklasowość, dwustopniowaść struktury, podwójne rozczłonkowanie) - znaczenie zdania * suma znaczeń wyrazów, np. „Ala ma kota" może oznaczać, że Ala ma właśnie kota na ko łanach, że Ala jest w pracy, ale w domu czela na nią kot i sobie mieszkają razem lub że Ala je a wariatką.

2.    Produktywność (kreacyjność, otwartość systemu) - nieskończona liczba zdań, mówiący mówi to co chce i kiedy chce

3.    Arbitralność - „to, co zwiemy różą, pod inną nazwą nie mniej by pachniało" - raz przyjęta konw'enqa pozostaje na stałe. Forma znaku (np. brzmienie słowa) i jego przedmiot (sens słowa) są przypadkowa w stosunku do siebie - uaalone wyłącznie przezkonw^fencje danego języka, lecz bez żadnego podobieństwa między fortnaą znaku i jakościoą przedmiotu tego znaku