124175

administracji zespolonej. Zmiany tej dokonano na podstawie ustawy z 13 października 1998 roku - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.). Bardzo istotnym aktem prawnym w tej dziedzinie jest ustawa z 24 lipca 1998 roku o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 z późn. zm.), która w art. 97 wprowadza zmiany do ustawy z 14 grudnia 1994 roku o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 roku, Nr 25 poz. 128). Zmiany dotyczą rozgraniczenia zadań i kompetencji pomiędzy poszczególnymi stopniami samorządu terytorialnego i administracji rządowej. Do końca 1999 roku zadania określone w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu wykonywał minister pracy i polityki socjalnej przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy oraz wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy. Od 1 stycznia 2000 roku zadania te wykonuje minister właściwy do spraw pracy przy pomocy prezesa Krajowego Urzędu Pracy oraz samorząd województwa, wojewoda i samorząd powiatowy. Zgodnie z reformą administracji publicznej zadania wynikające z ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu należą do jednych z podstawowych zadań samorządów województw i samorządów powiatowych, co zostało ujęte w ustawie o samorządzie wojewódzkim z 5 czerwca 1998 roku (Dz. U. Nr 91, poz. 576) oraz w ustawie o samorządzie powiatowym z 5 czerwca 1998 (Dz. U. Nr 91, poz. 578).

3. Instrumenty przeciwdziałania bezrobociu.

Nie tylko administracja związana z urzędami pracy jest wyłączną instytucją kreującą rynek pracy w regionie. O rozwoju gospodarczym i przez to o kształcie rynku pracy powinien stanowić system powiązanych i skoordynowanych regionalnie instytucji.

W kreowaniu lokalnych programów przeciwdziałania bezrobociu podstawową rolę powinny odgrywać samorządy lokalne. Tworzenie przez władze samorządowe odpowiednich warunków, takich jak: infrastruktura techniczna, promocja i wspieranie lokalnych inicjatyw gospodarczych, uruchamianie bodźców do podejmowania prywatnych inwestycji itp., pobudza rozwój lokalny. Stymulowanie rozwoju, w tym działania w sferze gospodarczej, choć bardzo istotne, nie są jedynym elementem lokalnych programów. Władze samorządowe starają się łączyć długofalowe działania na rzecz rozwoju gmin z działaniami na rzecz zapewnienia zatrudnienia osobom bezrobotnym, m. in. organizując szeroki front robót publicznych.

W związku z tym gminy mogą ubiegać się o dotacje z budżetu państwa na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych realizowanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. Tryb i warunki przyznawania tych dotacji reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 sierpnia 1999 roku (Dz. U. Nr 70, poz. 781). W myśl tego rozporządzenia dotacja może być przyznana na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnej będącej zadaniem własnym gminy z zachowaniem warunków określonych w art. 44 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego i w sytuacji gdy inwestycja jest zlokalizowana w gminie zagrożonej szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym oraz realizowana jest z udziałem bezrobotnych kierowanych do robót publicznych przez powiatowy urząd pracy. Dotowana inwestycja musi być również wykonywana w dziedzinach społecznie użytecznych czyli w zakresie:

0* zaopatrzenia w wodę, energię elektryczną i cieplną,

2