44558

choć głównie w obronie, gdyż wielu generałów, nie wierzyło w szanse zwycięstwa, w dodatku Prusy i Austria zamknęły granice, co uniemożliwiło przemyt broni).

Pierwsza bitwa rozegrała się pod Stoczkiem 14 lutego 1831, gdzie polską dywizją dowodził Józef Dwernicki, a rosyjską Fiodor Geismar. Udział w niej brali także chłopi i zakończyła się ona zwycięstwem Polaków, podobnie jak bitwy pod Wawrem czy Dobrem.

25    lutego 1831 miała miejsce bitwa pod Grochowem, ranny został wtedy Chłopicki, który dowodził Polakami, a na dowódcę wybrani gen. Jana Skrzyneckiego. Nie był on dobrym przywódcą choć miał dobrego pomocnika - Ignacego Prądzyńskiego ( którego pomysły wykorzystał Piłsudski w 1920 w cudzie nad Wisłą), jednak Skrzynecki nie słuchał go.

26    maja 1831 rozegrała się bitwa pod Ostrołęką, którą Polacy przegrali.

W tym czasie w armii rosyjskiej panowała epidemia cholery (dziesiątkuje Rosjan jak polski żołnierz), na którą zmarł nawet I.Dybicz.. Dowództwo po nim objął Iwan Paskiewicz, który zdecydował się zaatakować Wolę . Bronił jej gen. Józef Sowiński, a w walkach brał udział także Piotr Wysocki, który dostał się niewolę, a ostrzejszej kary uniknął głównie dzięki temu, że Rosjanie nie wiedzieli, że to „ten” Wysocki. Sowiński, nie chcąc się poddać , dobył szabli, jednak Rosjanie zaczęli do niego strzelać. YV momencie, gdy jego drewniana noga utknęła w gruzowisku, mimo strzałów stał nadal, a zdumieni Rosjanie zaczęli się do niego modlić.

6 września Warszawa skapitulowała.

Ostatnią twierdzą jaką utraciliśmy był Zamość- 21 października .

Powstanie nie miało większych szans przetrwania, choćby ze względu na to, że potępiał je nawet papież ( Polacy występowali przeciw porządkowi ustalonemu na kongresie wiedeńskim). W dodatku choć mieliśmy regularną armie, nie nastąpiło uwłaszczenie cliłopów, więc brakowało 80 % społeczeństwa.

Po powstaniu księciem warszawskim został Iwan Paskiewicz , a lata w których panował nazywamy nocą (=erą ) paskiewiczowską . W 1832 car ogłosił Statut Organiczny, stanowiący podstawę nowego ustroju Królestwa Polskiego.

POWSTANIE KRAKOWSKIE I RABACJA GALICYJSKA

Po powstaniu listopadowym miały miejsce represje, emigracje, lecz nie uśpiło to w Polakach ducha rewolucji. Do Królestwa Polskiego wysyłani byli emisariusze.

Na październik 1844 planowane było powstanie chłopskie pod przewodnictwem księdza Piotra Ściegiennego. Został on jednak aresztowany i zesłany na Syberię.

Kolejne plany zakładały wybuch powstania na rok 1846. TDP na dyktatora wybrało gen. Ludwika Mierosławskiego . Karol Libelt (TDP), który przekształcił Komitet Poznański w Centralizację Poznańską, miał być mózgiem powstania, pełniąc nadzór we wszystkich trzech zaborach. W początkowych planach., bowiem, powstanie miało objąć wszystkie trzy zabory i także Kongresówkę.

Termin wybuchu powstania ustalono na 22 luty 1846 r.

Istniały w tym czasie dwie konspiracje polityczne:

1.    rewolucyjna- zakładająca walkę aż do odzyskania niepodległości i zmianę reform społecznych- radykalni

2. umiarkowana licząca, że dzięki powstaniu a ntyfe udał na sytuacja w polskim społeczeństwie zostanie rozładowana

Mierosławski, będąc przeciwnikiem wojny ludowej, uważał, że walczyć powinny oddziały szlacheckie, a cliłopi włączyć się mogą dopiero w momencie uwłaszczenia. Powtórzył tym samym błąd z powstania listopadowego .Powstanie nie wybucłiło w trzech zaborach , a jedynie w Krakowie. Libelt, Mierosławski zostali aresztowani. Mierosławski otrzymał nawet