44917

LUDNOŚĆ POLSKI

W 1938 roku wynosiła 34 849 tvs. Osób. Wojna i okupacja, w wyniku których naród polski doznał ogromnych strat biologicznych oraz uległ rozproszeniu poza granice kraju, spowodowały znaczne zmiany w liczbie ludności Polski.

Bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych (wg. Spisu sumarycznego z dnia 14.02.1946roku) Polska liczyła 23 930tvs Osób, w tym na ziemiach dawnych (ok. 19 mini, a na ziemiach Zachodnich i północnych (ok. 5 min). Powyższa liczba ludności Polski z początku 1946 roku nie daje jednak statystycznego obrazu zmian ludnościowych kraju związanych z wojną i jej konsekwencjami, gdyż w chwili spisu trwały jeszcze intensywne ruchy wędrówkowe ludności. Część ogólnej liczby ludności stanowiła ludność niemiecka, która następnie została przesiedlona poza granice naszego kraju (zgodnie z umową zawartą w Poczdamie przez wielkie mocarstwa). Równocześnie trwała jeszcze repatriacja Polaków z zagranicy, głównie z byłego ZSRR i krajów Europy Zachodnią oraz ogromna migracja wewnątrz kraju, a zwłaszcza akcja osiedleńcza na Ziemiach Zachodnich i północnych.

Tym niemniej dane z 1946roku pozwalają stwierdzić. Ze w wyniku wojny i okupacji kraj nasz został poważnie wyludniony. Działania wojenne i terror okupacyjny spowodował śmierć ponad 6mln osób (ZSRR straciło 27 min). Ponadto maiły miejsce liczne deportacje Polaków do Niemiec. ZSRR.

Wiatach 1945-2006 ludność Polski wzrosła z 23 895 tys. do 38 126 tys. Tj. o 14 231 tys. osób. Zmiany, jakie nastąpiły w liczbie i strukturze ludności Polski, spowodowane zostały szeregiem czynników politycznych, społecznych i gospodarczych. Do czynników podstawowych, kształtujących sytuację demograficzną kraju po II wojnie światowej należały: repatriacja ludności do kraju, przesiedlanie ludności wewnątrz kraju, zasiedlanie Ziem Zachodnich i Północnych, proces kompensacji strat biologicznych w wyniku wojny, uprzemysłowienie, urbanizacja kraju, poprawa warunków bytowych i zdrowotnych ludności.

Repatriacja ludności do kraju oraz procesy migracji wewnętrznej. W wyniku rozproszenia ludności polskiej po świecie pod wpływem działań wojennych i okupacji oraz w następstwie zmian granic państwa, nastąpiła repatriacja Polaków do kraju. Podstawowe procesy repatriacyjne dokonały się dwukrotnie- w okresie bezpośrednio powojennym (1944-1949) oraz w latach 1956-1959. Największymi rozmiarami odznaczały się migracje wewnątrz krajowe w pierwszych latach powojennych oraz w okresie realizacji planu sześcioletniego, po czym systematycznie malały. Migracje wewnętrznie są silnie związane z migracjami zawodowymi, przy czym migracje za wsi do miast z reguły były równoznaczne ze zmianą zawodu z rolniczego na pozarolniczy.

Zasiedlanie Ziem Zachodnich i Północnych i ich struktura demograficzna Według danych spisu z 14.02.1946roku ludność Ziemi Zachodnich i Północnych wynosiła 5 022tys., co stanowiło 21% ludności Polski. Liczba ta obejmowała ponad 2mln. Niemców , którzy na mocy Układu Poczdamskiego zostali przesiedleni poza granice kraju. Tak więc w lutym 1946roku na Ziemiach Zachodnich i Północnych znajdowało się niespełna 3 min ludności polskiej. W 1950roku po zakończeniu procesu zasiedlenia tych Ziem. ludność poniżej 30roku życia stanowiła 62%, natomiast na ziemiach dawnych 56%. Młoda struktura wieku ludności