•s( I¹) = i« —+•* r-+ ig—+•••+ig ^^L

2.    o,,    b,, C,    w*

lg( f^L) Ig ^ + Ig j* + Ig - +•••+ Ig ^m'

z, _ a₀ Dg Cp_

«!*■) wf)

d.-(Z,-Z_#)—a.

Igcf)

“0

Jeżeli a > przechodzi do poziomu a ■. a poziom a, jest różny od a, 10 me może zaistnieć sytuacja bv wartość odchvleiua cząstkowego d. równa była 0.

Z, - Z, * 0 =» z, * z, tt|!-)#o*2,*o*2_l*o

i>Q..

^>0

m,

Metoda różnic cząstkowych ma na celu ustalić łączny wpływ róztttc cząstkowych na dane zjawiska Ze względu na fakt, ze me spełnia warunku zgodności z luków nie jest przydauu do prawidłowe) interpretacji czynników łącznych.

Ł = *.*btt*Co^A Zi*ai*bi*Ci

d.³(lrh)Uc»

d a., (b, - h,) Co 4 = a₀b,(c,-c₀) d* = (a. b, - a, b») Co

d. = (a, c, - Co) b,

4. = (bi Ci - boCo) ao

cU. = a, biC, >aoboCo = Zi -Zo = D

Ta metoda me spełtua zasady kompletności, spełnia natomiast zasadę zgodności znaków.

Najlepiej stosować metodę logarytmiczną. Jeżeli nie można - to funkcyjną. Jeżeli z kolei obu ich nie możtu (np przy addytywnośri) stosujemy metodę kolejnych podstawień Kolejność czynników:

•    ilościowe, wartościowe

•    pierwotne, wtórne

•    przychody, koszty