47153

ZASADA DZIAŁANIA MIĘŚNI SZKIELETOWYCH.OMÓW NA PRZYKŁADZIE MIĘŚNIA

.1EDN()STAW()\VEC;()J)WUPRZYCZEP()WEC;().

Mięśnie układu szkieletowego pracują na zasadzie dźwigni co pociąga za sobą dwojakie zużytkowanie siły mięśniowej: część jej powoduje zmianę położenia belek kostnych, druga część natomiast ochrania staw (pierwsza część siły mięśnia nazwana jest składową obrotową, druga składową stawową). W układzie ruchu człowieka spotykamy oba wyróżnione w mechanice rodzaje dźwigni, przy czym każdy z nich występuje w dwóch odmianach. Mogą to być dźwignie dwustronne lub dźwignie jednostronne.

1.    DŹWIGNIA JEDNOSTRONNA: to dźwignia gdzie punkty przyłożenia działającycli sił mięśni i oporu leżą po jednej stronie punktu obrotu w stawie (tzw punktu podparcia). Siła reakcji więzów w stawie jest wówczas geometryczną różnicą obu sił. Wśród tych dźwigni mogą występować formy siłowe i szybkościowe. W skład dźwigni oszczędnościowych (o większym ramieniu działania siły mięśni od ramienia siły oporu) wchodzą te mięśnie, któiych przyczepy znajdują się w znacznej odległości od poruszanego stawu, a kąty ich natarcia mogą być dodatkowo powiększone przez dystalnie położone hipomolchiony. Przykładem tej dźwigni może być: staw łokciowy, staw skroniowo - żuchwowy.

2.    DŹWIGNIA DWUSTRONNA: to dźwignia gdzie punkty przyłożenia sił działającycli mięśni i sił oporu leżą po obu stronach punktu obrotu w stawdc (tzw. punktu podparcia). Siła reakcji więzów jest wówczas równa sumie geometrycznej obu sił. Wśród tych dźwigni mogą występować formy siłowe wiążące się z intensywnym wydatkiem energetycznym mięśni, a także dźwignie szybkościowe, w których każde przesunięcie (ruch w stawie) powoduje, że punkt położony na końcu dłuższego ramienia dźwigni wykonuje dłuższą drogę w tym samym czasie, a zatem porusza się z większą szybkością. Gdy ramie siły mięśniowej jest dłuższe niż ramię siły oporu, wówczas wielkość siły mięśniowej użytej dla utrzymania dźwigni w równowadze może być odpowiednio mniejsza od siły oporu. Ten typ dźwigni nosi nazwę dźwigni oszczędnościowej Przykładem tej dźwigni może być: staw biodrowy, zespół stawów i mięśni kręgosłupa, stawy szczytowo potyliczne (dźwignia oszczędnościowa), w okolicy szczytu kifozy piersiowej występują dźwignie typu siłowego.

W mięśniu jednostawowym dwuprzyczepowym (tzw. mięśniu jednoaktonowym) występuje tylko jeden kierunek działania siły. Mogą to być np.. mięśnie międzypoprzeczne i mięedzykololcowe kręgosłupa, mięsień podeszwowy długi ltp.