47459

DNS jest skalowalny. Jest to system rozproszonej bazy danych. Nie załamuje się w miarę rozrostu tej bazy.

DNS gwarantuje, że informacja o nowym komputerze będzie w miarę potrzeby rozprowadzona w całej sied.

Informacja jest nie tylko automatycznie rozprowadzana ale również dostarczana tylko tym, którzy są nią zainteresowani.

Jeżeli serwer DNS otrzymuje zapytanie dotyczące komputera, o którym nie posiada informacji, to przekazuje zapytanie

do serwera autorytatywnego. Jest to dowolny serwer odpowiedzialny za utrzymywanie dokładnej informacji o domenie.

o którą jest pytany. Gdy serwer autorytatyv/ny udzieli informacji, to serwer lokalny zapamiętuje ją (w tzwcache'u) do

wykorzystania w przyszłości. Za następnym razem będzie już mógł sam udzielić odpowiedzi. DNS zastępuje również

wcześniejszą formę serwisu nazw. Obie są wymienione w pliku /etc/services. Stare oprogramowanie jest przypisane

do portu 42 i nosi nazwę nameservice. Obsługa nazw DNS jest powiązana z portem 53 i nosi nazwę domain.

DNS jest system rozproszonym i hierarchicznym, zamieniającym nazwy komputerów na ich adresy IP. Nie

występuje centralna baza danych. Informacja jest rozproszona między serwery nazw zorganizowane w strukturę

hierarchiczną. Na szczyde występuje domena główna (rootdomain) złożona z grupy serwerów zwanych serwerami

głównymi. Podobnie jak katalogi w systemie plików, informacja o domenach jest uzyskiwana dzięki wskazaniom zdomeny głównej, poprzez domeny podrzędne aż do domeny docelowej.

Bezpośrednio pod domeną główną znajdują się domeny górnego poziomu. Obecnie występują dwa typy

domen górnego poziomu - geograficzne i organizacyjne.

Serwery główne posiadają kompletną informację tylko o swdch domenach. Jednak serwery główne posiadają

wskazania na serwery domen drugiego poziomu. Mogą nie znać odpowiedzi na zgłoszone zapytanie, lecz wiedzą kogo o nią spytać.

Nowa domena staje się dostępna, gdy w domenie nadrzędnej zostaną umieszczone wskazania do serwerów

ją obsługujących. Rekord bazy danych DNS. wskazujący na serwer nazw dla domeny zaznaczany jest przez NS (name

serwer). Rekord ten zawiera nazwę domeny oraz nazwę komputera pełniącego rolę serwera dla tej domeny.

Przy zapytaniu nierekurencyjnym zdalny serwer (pytany) odpowiada serwerowi lokalnemu (pytającemu),

informacją wskazująca kogo zapytać w następnej kolejności. Serwer lokalny sam musi podążać za wskazaniami. Przy

wyszukiwaniu rekurencyjnym zdalny serwer kieruje się wg wskazań i udziela końcowej odpowiedzi serwerowi lokalnemu.

Serwery główne zwykle realizują tylko poszukiwania nierekurencyjne.

Nazwy domen odzwierciedlają ich hierarchię. Są pisane począwszy od najbardziej specyficznej do najmniej

specyficznej (domeny górnego poziomu). Każda część nazwy oddzielana jest kropką.

W większości systemów UNIX oprogramowaniem realizującym DNS jest implementacja Berkeley Internet

NameDomain (BIND). Obsługa nazw DNS jest w założeniu podzielona na dwie składowe - resolveri serwer nazw

Resolverjest oprogramowaniem formułującym zapytanie. Serwer nazw jest procesem, który odpowiada na zapytania.

Resolvernie istnieje jako oddzielny proces. Raczej można powiedzieć, że jest to zbiór procedur bibliotecznych

(zwanych kodem resolvera), które są dołączane do dowolnego programu wymagającego poszukiwania adresów. W