48260

Wyxena produktów pracy

Produkty gplow e ora/ produkcję nie zakończoną wycenia się na poziomie rzeczywistego technicznego kosztu wytworzenia Można je tez wyceniać wg stałych cen ewidencyjnych, którymi mogą być

a)    techniczny rzeczywisty koszt >yyny«żerna i ubiegłego okresu

b)    planowany techniczny koszt wytworzenia - obejmuje on bezpośrednie koszty produkcji i koszty pośrednie, powstające w miejscach, gdzie produkcja jest wykonywana. Koszty te są zgromadzone na koncie koszty produkcji podstawowej". Jednostkowy techniczny koszt wytworzenia oblicza się w drodze kalkulacji.

c)    ceny ?pntd«y netta flwgwąrc w jęAiwłkach Łóśppdąrczyclt. które nie obliczają rzeczywittegp ftdmkaiw kreznt wytworzenia - jest to cena sprzedaży, bez podatku od towarów i usług:

•    pomniejszoną o rabaty, skonta i inne opusty

•    powiększoną o należną dotację przedmiotową Stosowanie stałych CCII ewidencyjnych charakteryzuje się następującymi zaletami:

a)    upraszcza w dużym stopniu ewidencję szczegółową

b)    stwarza możliwość bieżącego księgowana w ujęciu wartościowym przychodów i rozchodów produktów

c)    ułatwia kontrolę kosztów, np.: za pomocą odchyleń od planowanego kosztu wytworzenia, który jest ceną ewidencyjną Wymienione rodzaje cen stosuje się do wyceny przychodu wyrobów gotowych z produkcji.

W przypadku stosowania w ewidencji ŁŻŁŁży wjSttŁP kPSZIU *VVW«tn» MnfttIM rozchodu i SI dliii kotkowego może być dokonana wg następujących sposobów

a)    wg cen przeciętnych, ustalanych w wysokości średniej ważonej cen wszystkich wyrobów gotowych

b)    stosując metodę FIFO (pierwsze przyszło- drugie wyszło)

c)    wykorzystując metodę LIFO (ostatnie przyszło - pierwsze wyszło)

d)    w drodze szczegółowej identyfikacji cen poszczególnych wyrobów gotowych

w wypadku stosowania sidłach.tm.tMduiar,inydł >y cdii .usidlęma wanokt zapasów oraz lozdiodow .produktów im poziomie rzeczywistego teduncznego kosztu wytworzenia wyrobów, należy rozUczyć odchylenia od stałych cen ewidencyjnych produktów gotowych aby ustalić, w jakiej wysokości odchylenia przypadają na wydane wyroby gotowe.

Rozliczenie odchyleń odbywa się następująco:

a)    ustala się procentowy wskaźnik narzutu odchyleń - o ile % stałe ceny ewidencyjne są większe lub mniejsze od rzeczywistego technicznego kosztu wytworzenia (saldo Wn konta ..odchylenia od cen ewidencyjnych produktów" - ceny zaniżane; na saldo Ma - zawyżane

No= ((Op ♦ Oo) • 100%] / (Sp ♦ Wg]

b)    oblicza sie odchylenia przypadające na wyroby gotowe sprzedane (rozchodowe)

Os= [Ws* Noj / 100%

c)    oblicza się wartość stanu końcowego produkcji:

Sk = Ske ♦/- OCEP

No - procentowy wskaźnik odchyleń; Op - odchylenia dotyczące stanu początkowego wyrobów

Oo - odchylenia powstałe w danym okresie; Sp - stan początkowy wyrobów, wyceniony wg cen ewidencyjnych Wg - wyroby gotowe przyjęte do magazynu wycenione wg cen ewidencyjnych Ws - wyroby gotowe sprzedane wycenione wg cen ewidencyjnych; Os - odchylenia dotyczące rozchodu wyrobów sprzedanych; Sk - stan końcowy wyrobów wyceniany wg cen rzeczywistych Ske - stan końcowy wyrobów gotowych wyceniony cen ewidencyjnych OCEP - saldo korna „odchylenia od cen ewidencyjnych produktów"

Stan kotkowy produktów gotowych wg koszm wytworzenia ustala się następująco: saldo konta „produkty gotowe" -/+ saldo konta .. odchylenia od cen ewidencyjnych produktówr”

Jeżeli saldo konta odchyleń jest kredytowe - ceny ewidencyjne zawyżane w porównaniu z rzeczywistym kosztem wytworzenia produktów gotowych. Saldo debetowe - zaniżone. Dlatego saldo odchyleń nzeba dodać do salda konta „produkty gotowe".

Półfabrykaty mogą być wyceniane wg rzeczywistych kosztów ich wytworzenia, cen zakupu lub wg stałych cen ewidencyjnych (zasady wyceny są takie jak w gotowych produktach)

ł^odukcję w toku wycenia się w wysokości kosztów bezpośrednich wytworzenia lub materiałówbezpośrednich. Można jej nie wyceniać jeżeli wielość produkcji w toku jest lueznana lub podana na koniec poszczegóbiych okresów i nie powoduje zniekształceń wyniku finansowego.