48393

Pojęcie eudajmonizmu. Filozofia stoików

Stanowisko głoszące, że szczęście leudaimonia) jest najwyższą wartością i celem życia ludzkiego. Eudajmonista rozumie szczęście inaczej, niż zazwyczaj rozumie się je współcześnie: nie jako subiektywne zadowolenie, ale jako pewien stan zachodzący na skutek właściwego postępowania. Szczęście zależy od nas samych : naszej postawy do siebie i świata. EUDAJMONIZM : DOBRO = SZCZĘŚCIE

Dla starożytnych filozofów znak równości oznacza, że nie można określić co jest przyczyną czego, obie wartości tworzą nierozerwalną parę, występują jednocześnie.

Za twórcę filozofii stoickiej uważa się Zenona z Kiloton. (Epiklet, Seneka, Marek Aureliusz -zajmowali się poglądami stoickimi). Filozofia ta polegała w dużej mierze na życiu zgodnie z naturą i własną rozumnością. Stoicy uważali, że to siły nadprzyrodzone żądzą światem więc po co im się sprzeciwiać co oznacza życie według praw natury. Skrajny racjonalizm, emocje są irracjonalne.Od tej filozofii wzięło się określenie „stoicki spokój" ponieważ stoicy uważali że nie należy kierować się emocjami lecz wszystko kalkulować rozumem - skrajny racjonalizm. Pożądanym stanem jest apatia, pozbycie się wzruszeń. Osiągnięcie szczęścia możliwe jest jedynie dzięki wartością wewnętrznym; żeby osiągnąć szczęście trzeba wyrzec się pewnych rzeczy - samoograniczenie.