System wielodewizowy - składa się z różnych rodzajów pieniądza międzynarodowego: złoto, waluty międzynar. SDR-y
SDR - specjalne prawo ciągnienia - międzynarodowa jednostka walutowa o charakterze pieniądza bezgotówkowego, emitowana przez MFW od 1970 r.
W systemie widodewizowyni o tworzeniu pieniądza decydują:
V producenci i eksporterzy złota 2/ władze pieniężne USA
3/ władze wahitowe innych krajów których waluty są w obiegu międzynarodowym
41 władze MFW
5/ rynek eurowalut
Rmkcje walut międzynarodowych
1/ rezerwowa - waluty są składnikiem rezerw walutowych danego kraju
2J interwencyjna - waluta w której BC lub inna instytucja monetarna przeprowadzają operacje na rynku walutowym w celu niedopuszczenia do nadmiernych odchyleń kursów walutowych
3/ lokacyjna - waluta w której nierezydenci utrzymują swoje należności i zobowiązania i w której są dokonywane emisje międzynarodowych akcji i obligacji przez inwestorów indywidualnych i instytucjonalnych 4 transakcyjna - waluta występująca w obrotach na rynkach walutowych oraz waluta używana do fakturowania eksportu i importu Regionalny system walutowy
1978 na szczycie w Kopenhadze rozpatrywano możliwość ustabilizowania symacji walutowej EWG
Wprowadzenie EURO . jako wspólnej europejskiej waluty, poza spodziewanymi skutkami ekonomicznymi, jakimi są:
-zwiększenie zatrudnienia
•ułatwienie przepływu kapitału pomiędzy państwami członkowskimi -ożywienie gospodarek państw członkowskich
- wyeliminowanie problemów wynikających z wahań kursów walut i kosztów wymiany walut -ułatwiema podczas podróży Europejczyków
jednoczy narody europejskie. W średniowieczu środkiem płatniczym w całej Europie były dukaty, teraz staje się nim EURO.
Regionalne systemy walutowe:
Europejski System Walutowy (Traktat z Maastricht p. 107)
Celem ESW miało być ustanowienie strefy stabilnych walut. . Stabilność walutowa miała być osiągnięta przez stabilność kursów walut owych
3 zasady: 1. stały kurs walutowy; 2. podział kosztów interwencji kursowych; 3. rozwój współpracy między krajami członkowskimi.
Mechanizmy i instrumenty: 1. wspólna jednostka walutowa ECU; 2 system interwencji kursowyclt; 3. system kredytowy.
Ważna sprawą dla funkcjonowania było dążenie do dopuszczalnego marginesu wahań kursów walutowych dla stałego kursu walut. Każda waluta miała oddzielny max. kurs w stos. do ECU i innych walut. Max. wahanie wynosiło +/- 225. a dla walut mających okresowe trudności +/- 6.
System stabilizacji kursów walutowych oparty był na siatce kursów bilateralnych, w tym systemie automatycznie wyznaczana była waluta interwencji. Obowiązek interwencji spoczywał na banku centralnym kraju, którego wahita osiągnęła minimalny pułap wahań, jak i na kraju którego waluta osiągnęła maksymalny pułap wahali.
Są 3 formy interwencji finansówo-w.dniowej:
a bardzo krótko terminowa z terminem spłaty do 60 dni
b/ krótkoterminowa od 3-9 m-cy dla przezywciężenia chwilowego deficytu w bilansie płatniczym c/ długoterminowa 2-5 lat
Europejski System Walutowy, European Monetary System, EMS, system stabilizacji kursów między walutami krajów członkowskich Unii Europejskiej, powstał w 1979. Sprawne funkcjonowame EMS miały zapewnić: europejska jednostka monetarna (ECU), mechanizm kursow7 i system kredytowy. W każdym dniu publikowany jest oficjalny, kalkulowany przez Komisję Europejską kurs ECU w stosunku do walut narodowych. Oprócz tego każda waluta ma wyznaczony centraliue kurs w stosunku do pozostałych walut uczestniczących w EMS.
2