I, 2— wkładki z rowkami pryzmatycznymi. 3— stos płytek wzorcowych, 4— kuliste końcówki pomiarowe. 1„ — długość stosu pł>tek wzorcowych, a i b — odległości teoretycznych wierzchołków wcięć pryzmatycznych od płaszczyzn styku wkładek ze stosem płytek wzorcowych
Wzoizec do nastawiania odległości kulistych końcówek w pomiarze sposobem II: 1,2 — wkładki z rowkami pryzmatycznymi, 3 — stos płytek wzorcowych o długości ln4 — stos płytek wzorcowych, 5 —kuliste końcówki pomiarowe
Podziałkę mierzy się dlugościomieizem uniwersalnym fumy C. Zeiss Jena ze specjalną przystawką. Można też zmierzyć podziałkę mikroskopem pomiarowym, po uprzednim wykonaniu z durakrylu negatywu fragmentu gwintu wewnętrznego. Kąt gwintu a mierzy się mikroskopem pomiarowym na podstawie repliki zarysu gwintu.
Kuliste końcówki pomiarowa dobiera się na podstawie znanej wartości nominalnej podziałki P. Określenie długości stosu płytek wzorcowych U wymaga znajomości odległości a i b teoretycznych wierzchołków pryzm od płaszczyzn styku wkładek ze stosem płytek wzorcowych. Suma tycli odległości c = a + b jest podawana na wkładkach. Za pomocą długościomierza uniwersalnego mierzy się różnicę Aw między położeniem kulek w bruzdach gwintu a icli położeniem w rowkach pryzmatycznych wzorca
A «• = w — u
W pomiarze me występuje poprawka na sprężyste odkształcenie kulek i boków bruzd gwintu, ponieważ odkształcenia we wzorcu i gwincie — pod wpływem stałego nacisku pomiarowego — są w przybliżeniu sobie równe.