dokładali wielkich starań, by na konferencji poruszono również sprawę granicy polsko-niemieckiej, jednak nie uzyskali wsparcia mocarstw zachodnich. Polska zawarła sojusz z Francją (polsko-francuski) lecz ten okazał się mało wartościowy. W obronie swych zachodnich granic Polska musiała odtąd liczyć jedynie na własne siły. Po kilku latach Piłsudski, który na słowa francuskiego ministra zapewniającego że Francja nie ustąpi Niemcom w sprawie Polski, odparł: "Nie, nie, niech mi Pan wierzy, ustąpicie, na pewno ustąpicie".
Postanowienia
Niemcy potwierdzały i gwarantowały nienaruszalność swoich sranie z Belgią i Francją, a odmówiły _zastosowank_teSQ samęgo._w.ar.unku w_ odniesieniu do granic...z P.Qlską._i._z Czechosłowacją. Stan ten groził, że w przyszłości Niemcy będą chciały te granice zmienić na swoją korzyść, Traktat lokarneński podważył zaufanie Polaków do Francji, która była naszym słownym sojusznikiem na mocy układu z 1921 roku, był też wyrazem wzrostu potęgi i znaczenia Niemiec na arenie międzynarodowej, w 1926 rokit Niemcy przystąpiły dg Ligi Narodów (co było głównym celem francuskiego ministra spraw zagranicznych - Brianda, Vkłady lokareńskie miały być
wstępem do pozyskania Niemiec dla Ligi Narodowi. Otrzymały też miejsce w Radzie Ligi . które
1933r.) Fakt ten czynił Niemcy mocarstwem równorzędnym z pozostałymi. Jak powiedział sir Austin Chamberlain "Odtąd nie ma zwycięzców i zwyciężonych ".