51016

Przypadki zaniechania ukarania sprawcy za przestępstwa i wykroczenia skarbowe z wyleczeniem instytucji dobrowolnego poddania się odpowiedzialności

Wyróżnia się trzy' różne instytucje prawa karnego skarbowego mające zastosowanie zarówno do przestępstw skarbowych, jak i wykroczeń skarbowych, takie jak:

1)    Czynny żal skutkujący niepodleganie karze

2)    Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, które jest swoistym środkiem karnym

3)    Odstąpienie od wymierzenia kary, która jest instytucją sądowego wymiaru kary łączącą się z faktem skazania sprawcy i orzeczeniem wobec niego nierzadko samoistnego środka karnego lub nawet kilku środków karnych.

Trudno zatem uznać, że te wszystkie trzy instytucje wiążą się z rzeczywistym zaniechaniem ukarania sprawcy.

Kodeks kamy skarbowy z 1999 roku nie czyni z kar formalnie orzekanych pierwszoplanowych instrumentów zwalczania przestępstw i wykroczeń skarbowych.

Cechą charaktery styczną prawa karnego skarbowego jest szerokie zachęcanie sprawców czynów karnych skarbowych do dobrowolnego uregulowania uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej zarówno przed ujawnieniem dokonania bezprawia, jak i po jego ujawnieniu na każdym etapie postępowania kaniego z ustawowo zagwarantowaną korzyścią dla sprawcy, poczynając od niepodlegama karze do różnych postaci i stopni degresji karania.