Klasyfikacja i podstawowe parametry' techniczne I eksploatacyjne taboru pływającego żeglugi śródlądowej.
* Zespoły holowane (system nieekonomiczny):
- mniejsza sprawność hydrodynamiczna
- większa energochłonność
- większa pracochłonność
* Barka z własnym napędem (motorowe):
- poprawa warunków' pracy załogi
- zwiększenie prędkości i niezawodności przewozów
- wysokie koszty budowy barek motorowych
* Zestawy pchane:
- obniżenie stosunku mocy do ładowności
- obniżenie liczby załogi oraz zmniejszenie jej wysiłku fizycznego w czasie podróży i manewrów
- możliwość ładowania barek urządzeniami o wysokiej wydajności, bez ryzyka nadmiernych obciążeń konstrukcji kadłubów
- niezależne dysponowame barkami i pchaczami
- możliwość dowolnego formowania zestawów w zależności od warunków nawigacyjnych lub potrzeb przewozowych
- obniżenie kosztu budowy barek w odniesieniu do ich ładowności, co wynika z uproszczeń konstrukcyjnych i wyposażeniowych
- ryzyko kolizji z obiektami pływającymi i hydrotechnicznymi
- uciążliwość eksploatacji zestawów pchanych na wodach sfalowanych
- ujemne skutki wzmożonego napięcia psychicznego u osób kierujących zestawami
* Systemy „combi”:
- połączenia sztywne i przegubowe (kanały)
- oszczędność personelu pływającego
- wzrost stosunku nośności do liczby załogi
- obniżka nakładów inwestycyjnych i skrócenie czasu operacji przeładunkowych