28d. Jan Andrzej Morsztyn, Wybór poezji, wyd. (BN I 257) - Lutnia - s.135-167 oprac. Aleksandra Karczewska
„Na sen”
-przekład wiersza Marina “Sogno”,
-kobieta pojawiła się u niego we śnie
„Do lutnie”
-jedenastozgłoskowiec,
-rozbudowana apostrofa do lutni,
-lutnia jako symbol poetyckiego natchnienia,
-podkreślona potęga sztuki,
-każdy człowiek podlega wpływom lutni,
-lutnia to szczęście, a także natchnienie,
-gdy umrze, jego poezja nadal będzie triumfować
„Do Bogumiły”
-jego serce i dusza zostały u Bogumiły, jeżeli nie wrócą, on umrze
„Do wiatrów”
„Na toż” [“Na grę śniegową”]
-Jaga rzuciła w Morsztyna śnieżką
„Faun do nimf”
-autor zastanawia się, dlaczego nimfy przed nim uciekają
„Meditatio Mortis. Do Eustachego Przeczkowskiego, dworzanina jego królewskiej mości”
-rozmyślania o śmierci,
-trzeba odrzucić wszystkie smutki, żyć chwilą
„Do wiarołomnej”
-kobieta poszła za bogatym mężczyzną
„Nagrobek Lukanowi”
„Do Panny”
-sonet,
-kochanek zwraca się do tytułowej panny,
-panna jest zdrajczynią, cechuje ją obłuda
„Cuda miłości”
-sonet,
-cierpienie jest pokarmem dla miłości,
-cierpienie sprawia, że więź staje się sliniejsza
„Do Jana Grotkowskiego, Internuncjusza królewskiego w Neapolim”
-sonet
„Do trupa”
-porównuje siebie do trupa,
-trup ma lepiej niż zakochany
„Na krzyżyk na piersiach jednej panny”
-erotyk,
-krzyżyk na piersiach kobiety symbolizuje zbawienie,
-porównanie osoy erotycznej do ukrzyżowanego Chrystusa
„Do motyla”
-podmiot liryczny marzy o kontakcie z kobietą,
-ostrzega motyla, który jest lekkomyślny,
-miłością motyla jest świecący płomień, który niesie niebezpieczeństwo,
-płomień jest symbolem kobiety manipulującej mężczyznami
„Do zorze” [“Noc człowiekowi na wytchnienie dana”]
-noc jest wytchnieniem,
-Amora zakochana jest w Cefalu, jednak on woli inną
„Do zorze” [“Noc, człowiekowi na pokój stworzona”]
-noc jest pokojem,
-dzień równa się nocy,
-Amora zakochana w Cefalu
„Żona myśliwemu”
-sonet
„Do Władysława Szemlinga”
-Szemling to dworzanin, który szydzi z wierszy Morsztyna,
-erotyki Morsztyna rozkochują w sobie Kordulę Szemlinga
„Do Starego”
-żonaty, straszy mężczyzna, „jedną nogą w trumnie” jest z młodą kobietą, obrzydlistwo
„Desperacyja”
-nic innego oprócz śmierci, nawet miłość, nie pomoże
„Na uśmiech”
-zniknie ból, smutek, wszelkie boleści
„Na powrót”
„Obraz ukradziony”
-ukradł portret kobiety, ponieważ ona skradła jego serce
„W niebytności we Szwecyjej”
-tęskni, ponieważ przez sześć miesięcy nie zobaczy słońca
„Na zausznice w dzwonki”
-sonet
„Na toż” [“Znam twą, Kupido”]
„Na toż” [“Wiemy to dobrze wszyscy chrześcijanie”]
-dzwony towarzyszą wszystkim wielkim świętom
„Na toż” [“Jużeś nam, panno, tyle serc nakradła”]
-panna skrada serca mężczyznom
„Na toż” [„Diana na fontannie”]
-Akteon musi być cicho, by nie zbudzić Diany
„Rogi”
-chodzi o rogi Akteona,
-wszyscy mężczyźni są rogaczami, trudno jest zataić zdradę
„Serce jednakie”
„Odjazd”
-odjeżdża, jednak swoją połowę, duszę, zostawia ze swoją kobietą
„Na posła”